Ευαγγελισμός

Η κουκκίδα μεσ’ στο χάρτη
ένα ίχνος, μια τελεία.
Νιότης γλέντια μα και πάρτυ
έρωτες για ποιά ταινία;

Άνθρωποι στο βιός δοσμένοι
για τη ζήση, την ανάγκη.
Νιώθουν όλοι προδομένοι
τους τη φέραν με το γάντι.

Στα χωράφια, στα κοπάδια
στάζει ο ιδρώτας, ρέει.
Στις κορφές και στα ισάδια
καλλιέργειες με χρέη.

Ξεχωρίζουνε τα σόγια
και του καθενός τη σκούφια.
Ξέρουνε παλιών τα λόγια
τα σοφά μα και τα κούφια.

Θα ‘ν’ το αίμα που κοχλάζει
το προγονικό κι οι όρκοι
και στο νου μου να φαντάζει
το χωριό μου, Νέα Υόρκη.

Τούτη είναι η γενιά μου
δω στον Ευαγγελισμό.
Ο παπούς μου, η γιαγιά μου,
ο τόπος μου που αγαπώ.

Ελισαίος Καπαδόπουλος