Οι πέντε βρύσες
Το βλέμμα μου αγάλλεται
πράσινο ν’ αγναντεύει
σ’ όλες τις αποχρώσεις.
Και η καρδιά να πάλλεται
φύση που σαγηνεύει
σε κάνει να μεστώσεις.
Ειν’ τα τρεχούμενα νερά
ο ίσκιος μεσ’ στα δένδρα
η απόκοσμη ηρεμία.
Να σου μιλάω νοερά
εσένα, φύση αφέντρα
στης γης τη νηνεμία.
Του ήλιου οι αχτίδες
μάταια προσπαθούν
να φτάσουνε στη γη.
Τα δένδρα ειν’ ασπίδες
που ανέπαφη κρατούν
τη δροσερή πηγή.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
