Πες πως να ξεχάσω;
Χιλιοβασάνισμένη Νήσος του καημού
χτυπήθηκες απ’ ανέμια εχθρικά
του γιού μου γη κλεμμένη και ποδοπατημένη
πότε θα ‘ρθει ανασεμιά;
Πότε θ’ αναστηθούν τα σώματα;
Πήχτρα το αίμα των δικών μας
Χτυπούσε ο ήλιος ανελέητα
Πες μου πως να ξεχάσω;
Φωνές ακούγονταν και κλάμματα
τόσα παιδιά χαμένα
σαν πέταλα σκορπίστηκαν
απ’ ολάνθιστο κλωνάρι
Κύπρος γλυκιά, πικρή, τυραγνισμένη
κάνω τον πόνο σου εκκλησιά
προσκυνητής στα γόνατα ευλαβικός
τάμα να έβρω το παιδί μου.
Το ποίημα διακρίθηκε στον Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων.
Το ποίημα αυτό, της Σοφίας Κιόρογλου, δημοσιεύεται στη Ματιά με την άδεια της ποιήτριας για την οποία και την ευχαριστούμε πολύ!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
