Μηλόπιτα, της Λιλίκας

Καθώς φτιάχνω μηλόπιτα στο νου μου έρχεται η θειά η Καλλιόπα (Καλλιόπη)… Η θειά ήταν αδερφή της γιαγιάς της Βαγγελούδας... ζούσε στην πόλη… αρχοντογυναίκα με τις γούνες της, με τα όλα τής… Κάθε που ερχόταν στο χωριό να ανοίξει το σπιτάκι της αλλά κ για να μας δει, τα τάπερ που κουβαλούσε με τη μοσχομυριστή μηλόπιτα, ήταν ατέλειωτα... κάθε σπίτι κ ένα τάπερ… Είχε μία νοστιμιά, μια μυρουδιά... απερίγραπτη… Τη συνταγή ποτέ δν μας την έδωσε γιατί πάντα μας έλεγε ότι όλα τα βάζει με το μάτι… Ήταν μαστόρισσα στη μηλόπιτα… Η δική μου έχει συνταγή όμως… Που κ ο πιο ακαμάτης μπορεί να την πετύχει… Λοιπόν...