Εκδόσεις Κέδρος, 2017
Σελ. 338
«Αναζητώντας την αλήθεια» είναι η ταινία που βασίστηκε στο βιβλίο, με τους Σαμ Ουόρθινγκτον και Οκτάβια Σπένσερ
Ο Μακένζι Άλεν Φίλιπς ισχυρίζεται ότι πέρασε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο με το Θεό και μάλιστα μέσα σε μια καλύβα!
Ο Μακ σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Αυστραλία και όταν επέστρεψε στην Αμερική μετακόμισε στο ’Ορεγκον όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τη Νανέτ Σάμιουλσεν. Εργάζεται από το μικρό γραφείο στο σπίτι του και πουλάει συσκευές υψηλής τεχνολογίας. Ο Μακ είναι ένας στοχαστής, ένας άνθρωπος των έργων. Τα αγαπημένα του θέματα αφορούν πάντα το Θεό και τη Δημιουργία, και το λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι πιστεύουν σε αυτό που κάνουν.
Ο Μακ δεν είναι θρησκόληπτος. Δείχνει να έχει μια σχέση αγάπης/μίσους με τη θρησκεία, ακόμη και με τον ίδιο το Θεό, που τον φαντάζεται σκυθρωπό, απόμακρο και ακατάδεκτο. Ο Μακ και η Ναν είναι παντρεμένοι πάνω από 33 ευτυχισμένα χρόνια και έχουν πέντε ασυνήθιστα όμορφα παιδιά: τον Τζον, τον Τάιλερ, τον Τζος, την Κέιτ και την Μίσι.
Ο Μακ ήταν πάντα μια ευγενική και καλόκαρδη ψυχή, αλλά αυτές τις ημέρες έχει αλλάξει , όταν η μεγάλη θλίψη εισέβαλε στη ζωή του και ο Μακ έπαψε να μιλά. Όλα αυτά άλλαξαν έπειτα από ένα φοβερό ατύχημα, που συνέβη στα δυο του παιδιά, τον Τζον και την Κέιτ στην λίμνη Γουάλοουα, όταν ανατράπηκε το κανό τους, που έκαναν βόλτα και ο Μακ προσπάθησε να σώσει τα παιδιά του από βέβαιο πνιγμό, αλλά την ίδια ώρα εξαφανίστηκε η άλλη κόρη του η Μίσι.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-kaliva.html%5D
Ειδοποιήσανε την αστυνομία και όλοι μαζί ψάχνανε να βρούνε τη Μίσι. Το FBI ανακάλυψε ότι κάποιος με ένα πράσινο φορτηγό είχε απαγάγει την Μίσι και μπήκε βαθιά στο Εθνικό Πάρκο Αναψυχής του Χέινς Κάνιον, κοντά στη λίμνη Γουάλοουα. Δίπλα στο μπλοκ που ζωγράφιζε η Μίσι στη σκηνή της η αστυνομία βρήκε μια καρφίτσα με μια πασχαλίτσα, αυτό τους οδήγησε να συμπεράνουν ότι την είχε απαγάγει ο γνωστός μανιακός δολοφόνων παιδιών, με το παρατσούκλι ο Πασχαλίτσας…
Ψάχνοντας για τα ίχνη του Πασχαλίτσα η αστυνομία έφτασε σε μια ερειπωμένη καλύβα μέσα στο δάσος κοντά στην άκρη μιας λίμνης. Εκεί ανακάλυψε στο δάπεδο το σκισμένο και ματωμένο κόκκινο φόρεμα της Μίσι. Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, ο Πασχαλίτσας θεωρήθηκε υπεύθυνος για το θάνατο της Μελίσα Αν Φίλιπς, χωρίς να βρεθεί το πτώμα της Μίσι αλλά και ούτε ο δολοφόνος. Εκείνη που είχε επηρεαστεί περισσότερο από τον θάνατο της Μίσι, ήταν η Κέιτ, που είχε κλειστεί στο καβούκι της σαν χελώνα, λες και είχε κάτι πεθάνει μέσα της.
Η μεγάλη θλίψη είχε ενσκήψει επηρεάζοντας σε διάφορους βαθμούς τη ζωή όλων όσοι είχαν κάποια σχέση με τη ζωή της Μίσι. Η ζωή του Μακ δε θα ξαναγινόταν ποτέ φυσιολογική, θα ήταν άδεια χωρίς τη Μίσι και οι νύχτες του ήταν γεμάτη εφιάλτες. Η τραγωδία είχε διευρύνει επίσης το ρήγμα της σχέσης του Μακ με το Θεό…
Η Ναν, η σύζυγός του, ήταν νοσοκόμα και εργαζόταν με ασθενείς που έχουν καρκίνο στο τελευταίο στάδιο. Βοηθά τους ανθρώπους να σκέφτονται μέσα από τη σχέση τους με το Θεό λίγο πριν βρεθούν αντιμέτωποι με το θάνατο. Η Ναν σκέφτεται διαφορετικά για το Θεό από τους περισσότερους ανθρώπους. Τον Θεό τον αποκαλεί μάλιστα Μπαμπάκα, λόγω της στενής σχέσης τους…
Μια ημέρα ο Μακ έλαβε από τον Μπαμπάκα δηλ. τον Θεό ένα σημείωμα στο οποίο του ζητούσε να συναντηθούν σε εκείνη την καλύβα στο δάσος. Από που κι ως που ο Θεός γράφει σημειώματα; Και γιατί στην Καλύβα, το σύμβολο του βαθύτερου πόνου του; Μήπως ο δολοφόνος ήθελε να τον εμπαίξει ή να τον παρασύρει μακριά, ώστε να αφήσει απροστάτευτα τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του; Μήπως ήταν μια κακόγουστη φάρσα; Για ποιο λόγο όμως κάποιος υπέγραφε σαν Μπαμπάκας; Ποιος είχε στείλει εκείνο το αναθεματισμένο σημείωμα;
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-kaliva.html%5D
Ο Μακ δεν μπορούσε να αποκλείσει το απίθανο ενδεχόμενο το σημείωμα να είχε σταλεί πράγματι από τον Θεό ακόμη κι αν η σκέψη ενός Θεού που μοιράζει σημειώματα δεν ανταποκρινόταν καθόλου στη θεολογική του παιδεία. Ο Μακ είχε μάθει ότι ο Θεός είχε διακόψει παντελώς κάθε φανερή επικοινωνία με τους σύγχρονους ανθρώπους και ότι προτιμούσε να τους βάζει να ακούν και να τηρούν τους κανόνες της Αγίας Γραφής, σύμφωνα πάντα με τη δέουσα ερμηνεία. Φαινόταν ότι η άμεση επικοινωνία με το Θεό ήταν αποκλειστικό προνόμιο των αρχαίων και απολίτιστων, ενώ για την επικοινωνία των καλλιεργημένων Δυτικών με το Θεό μεσολαβούσε και είχε τον έλεγχο μια ελίτ ανθρώπων του πνεύματος.
Ο Μακ ήταν αγανακτισμένος με τον Θεό και με τη θρησκεία του Θεού, γιατί δεν τον βοήθησε καθόλου στην περίπτωση της αδικοχαμένης του κόρης Μίσι. Παρά το θυμό και τη θλίψη του ο Μακ γνώριζε ότι είχε ανάγκη από μερικές απαντήσεις. Υπάρχουν φορές που διαλέγεις να πιστέψεις κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα το θεωρούσες εντελώς παράλογο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι πράγματι παράλογο, αλλά ότι σίγουρα δεν είναι λογικό. Ίσως όμως υπάρχει κάτι που υπερέχει της λογικής: μια λογική πέρα από τους συνηθισμένους προσδιορισμούς των στοιχείων ή μια λογική βασισμένη σε στοιχεία, κάτι που έχει νόημα μόνο όταν είσαι σε θέση να δεις μια πιο σφαιρική εικόνα της πραγματικότητας. Ίσως εκεί ακριβώς να ταιριάζει η πίστη.
Ο Μακ άρχισε να σχεδιάζει κρυφά από την οικογένειά του την επιστροφή στην καλύβα. Πήρε το τζιπ του και οδηγούσε κατευθείαν προς τον πυρήνα του πόνου του, στη δίνη της μεγάλης θλίψης που τον έκανε να αισθάνεται νεκρός. Φθάνοντας στην καλύβα δεν βρήκε κανένα. Ο θυμός του παραχώρησε τη θέση του στον πόνο και ένα νέο κύμα θλίψης άρχισε να αναμιγνύεται με τη σύγχυσή του. «Που είσαι λοιπόν; Νόμιζα ότι ήθελες να με συναντήσεις εδώ; Ε, να ‘μαι Θεέ. Ενώ εσύ; Εσύ είσαι άφαντος! Δεν ήσουν ποτέ παρών όταν σε χρειάστηκα, ούτε όταν ήμουν μικρό παιδί, ούτε όταν έχασα τη Μίσι, ούτε τώρα! Ωραίος Μπαμπάκας είσαι!» έφτυσε τις λέξεις μέσα από το στόμα του.
Πήγε να φύγει μέσα στο χιονισμένο μονοπάτι του δάσους, όταν ένιωσε μια ξαφνική ριπή ζεστού αέρα στην πλάτη του. Τρεις ολόκληρες εβδομάδες άνοιξης ξεδιπλώθηκαν μπροστά του, αν και ήταν Χειμώνας, μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα. Έτριψε τα μάτια του και στάθηκε ακίνητος μέσα στο στρόβιλο όλης εκείνης της δραστηριότητας. Ακόμη και το χιόνι που είχε αρχίσει να πέφτει είχε μεταμορφωθεί σε μικροσκοπικά άνθη που παρασύρονταν νωχελικά προς το έδαφος. Ασφαλώς αυτό που έβλεπε ήταν αδύνατον να συμβαίνει. Οι χιονισμένες πλαγιές είχαν εξαφανιστεί και αγριολούλουδα του καλοκαιριού άρχισαν να χρωματίζουν τις άκρες του μονοπατιού μέχρι το δάσος, όσο έφτανε το μάτι του. Το άρωμα των λουλουδιών άρχισε να πλημμυρίζει τον αέρα. Όταν γύρισε το κεφάλι του τον κυρίεψε ένας ανείπωτος τρόμος, σαν να είχε ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας και τον παρέσυρε στο επίκεντρο της τρέλας, όπου θα χανόταν για πάντα.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-kaliva.html%5D
Ήταν κατάπληκτος. Στη θέση της ερειπωμένης καλύβας υπήρχε ένα γερό και καλοφτιαγμένο ξύλινο σπίτι… Ίσως κάπως έτσι να μοιάζει η εμπειρία μιας απόλυτης ψυχωτικής κατάρρευσης. «Τα χάνω» ψιθύρισε μονολογώντας ο Μακ. «Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει. Αποκλείεται να είναι πραγματικό». Επιστρέφοντας στο σπίτι και ανοίγοντας ξανά την πόρτα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγαλόσωμη Αφροαμερικανίδα με πρόσωπο, που έλαμπε. Αυτή τον άρπαξε στην αγκαλιά της και φώναξε το όνομά του «Μακένζυ Άλεν Φίλιπς». «Μακ να ‘σαι λοιπόν και μάλιστα τόσο μεγάλος. Ανυπομονούσα να σε κοιτάξω στα μάτια. Δεν ξέρεις πόσο σε αγαπώ!». Ο Μακ είχε μείνει άναυδος. Μα ποια ήταν αυτή; Κι από πού κι ως που τον ήξερε;
Σε λίγο μπήκε στην καλύβα μια μικρόσωμη Ασιάτισσα και από πίσω μπήκε ένα τρίτο πρόσωπο, αυτή τη φορά άντρας, που το παρουσιαστικό του θύμιζε άνθρωπο από τη Μέση Ανατολή και ήταν ντυμένος από την κορυφή ως τα νύχια σαν εργάτης, φορώντας γάντια και μια ζώνη για εργαλεία. «Υπάρχουν κι άλλοι;» ρώτησε ο Μακ. «Όχι, Μακένζυ» είπε η μαύρη γυναίκα «Εμείς είμαστε όλοι κι όλοι, αλλά, πίστεψέ με, φτάνουμε και περισσεύουμε». «Εντάξει, εμείς ξέρουμε ποιος είσαι» είπε «και μάλλον ήρθε η ώρα να σου συστηθούμε». «Εγώ», είπε «είμαι η οικονόμος και η μαγείρισσα. Μπορείς να με φωνάζεις Ελουσία». «Μπορείς να με φωνάζεις επίσης Μπαμπάκα, όπως με φωνάζει η γυναίκα σου η Νταν» είπε η αφροαμερικανίδα. «Εγώ» είπε η Ασιάτισσα «είμαι η Σάραγιου, φύλακας των κήπων». «Και εγώ» είπε ο νέος άντρας «είμαι ο Ιησούς». Ο Μακ έμεινε αποσβολωμένος. Αδυνατούσε να κατανοήσει όλα όσα έβλεπε και άκουγε .Ήταν πέρα για πέρα εξωφρενικά…
«Ποιος από τους τρεις σας είναι ο Θεός;» ρώτησε ο Μακ. «Εγώ είμαι», απάντησαν και οι τρεις με μια φωνή…
Ένα βιβλίο για τον πόνο, την θλίψη, την απώλεια, την οργή, το φόβο, τη ζωή, το θάνατο, την ευτυχία, την πίστη, την προσδοκία, την αντίληψη, τα συναισθήματα, τον νόμο, τη θεία χάρη, τον Θεό, την ευθύνη, την θρησκεία, την Ιστορία, την Δημιουργία, την ομορφιά, την τέχνη, την αγάπη, τη γαλήνη, την ελπίδα, τη συγχώρεση, την ελευθερία, το σκοτάδι, το φως, τα φράκταλ, τις συνέπειες, την επιλογή, τον εγωισμό, την υπακοή, το κακό, το καλό, τα ψέματα, την αλήθεια, την φιλία, την σοφία, την γνώση, τις σχέσεις, την εξουσία, τα δικαιώματα, την ανεξαρτησία, τον χρόνο, το έλεος, τη δικαιοσύνη, την εμπιστοσύνη, την ταπεινότητα, το χάος, την κόλαση, τον Παράδεισο, την τελική κρίση, τους άντρες, τις γυναίκες, τη φαντασία, το παρόν, το παρελθόν, το μέλλον, την αμαρτία, την τιμωρία , την λύτρωση.
Πρόκειται για Αριστούργημα. Διαβάστε το.
Ο Καναδός συγγραφέας Γουίλιαμ Π. Γιανγκ γεννήθηκε το 1955. Ζει με την οικογένειά του στο Όρεγκον. «Η Καλύβα» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Ήταν πρώτο στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times επί 70 συνεχείς εβδομάδες. Έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και οι πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-kaliva.html%5D
