Υπόθεση βιβλίου
Η Εύα, μια μικρή σκαντζοχοιρίνα, ζει έξω από το φράχτη που χωρίζει το αγρόκτημα από το λιβάδι. Κάθε μέρα ξυπνά λίγο πριν φανεί ο ήλιος και ετοιμάζεται βιαστικά να βγει να τον χαιρετήσει.
…
Αλλά ο ήλιος δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Βιάζεται να ανέβει στον ουρανό, να φωτίσει τη μέρα, να ξυπνήσει τις κότες, τις πάπιες, την αγελάδα, τα δύο γουρούνια, το άλογο και το γαϊδούρι, να βγουν οι άνθρωποι από το σπίτι και να ξεκινήσει η μέρα.
Αύριο, σκέφτεται η Εύα, αύριο θα με δει και θα με χαιρετήσει.
…
Και τρέχει χαμογελαστή να φάει ένα νοστιμότατο πρωινό. Τι πρωινό; Ω! Κάθε μέρα η μικρή Εύα έχει ένα πρωινό έκπληξη! Ποτέ δεν ξέρει τι θα είναι! Το βρίσκει εκείνη τη στιγμή από τον εύφορο αυτόν τόπο που ζει. Άλλες φορές είναι ένα νόστιμο καρότο και άλλες ένα σαλιγκαράκι. Άλλες ένα βατραχάκι και άλλες ένα νοστιμότατο μανιτάρι. Μερικές μέρες τρώει απλά δροσερά χορταράκια.
Και μετά, σειρά έχει η πρωινή άσκηση. Η σκαντζοχοιρίνα μας ξεκινά χαρούμενη τον πρωινό περίπατό της στην δική της, εντελώς προσωπική διαδρομή που περιλαμβάνει βόλτα στα μυρωδικά, τουμπίτσες στα χαμομήλια και για προορισμό της έχει το μποστάνι με τα πεπόνια!
Είναι πάντα πρόσχαρη και ευγενική με κάθε ζωάκι που θα συναντήσει στο σεργιάνι της και οι μέρες της κυλούν ευτυχισμένα.
…
Μόνο το απόγευμα, όταν ο μεγάλος ήλιος πάει για ύπνο, όταν οι κότες, οι πάπιες, η αγελάδα, τα δυο γουρούνια, το άλογο και το γαϊδούρι πάνε σπίτι τους, η Εύα μένει μόνη της έξω από τον φράχτη. Τότε θυμάται όσα της έλεγε η μαμά της.
…
Η μαμά της, μια όμορφη και τρυφερή σκαντζοχοιρίνα, της ψιθύριζε συχνά στο αυτάκι:
…
“Μην ξεχαστείς, Εύα. Μην τεμπελιάσεις και συνηθίσεις. Πρέπει να βρεις τον δικό σου δρόμο, τον δρόμο για το δικό σου σπίτι. Εκεί τα χορτάρια είναι γλυκά σαν μέλι.”
…
Και η Εύα της το υποσχέθηκε! Θα το έκανε! Θα έβρισκε τον τόπο που όλα ήταν γλυκά σαν μέλι! Μόνο να, να μεγάλωνε λίγο, να έκανε μερικές βολτούλες ακόμη, να έβλεπε και τα πεπόνια να μεγαλώνουν κι άλλο, και να ωριμάζουν, να μεγάλωναν και να δυνάμωναν και τα αγκάθια της…
Είναι και η φίλη της η αγελάδα που ζει στο αγρόκτημα. Πόσο διασκεδάζει να της κόβει φρέσκα χορταράκια και να την ταΐζει! Κι όταν πια η φίλη της χορτάσει και ευχαριστηθεί, κάθονται κοντά κοντά και της μιλάει για την μαμά της. Για τις ιστορίες που διηγούνταν για τον μακρινό τόπο της, για εκείνον που ήταν πέρα από το γαλάζιο λιβάδι που το λένε θάλασσα.
Άραγε πόσες μέρες μακριά να είναι αυτός ο τόπος; ρωτούσε η Εύα. Μα η φίλη της γνωρίζει μόνο το δικό της λιβάδι που είναι καταπράσινο και δροσάτο. Και όχι καθόλου δεν ενδιαφέρεται να δει αυτό το παράξενο λιβάδι των ιστοριών. Εκεί, στο πράσινο λιβάδι ήταν το σπίτι της.
Αχ, να μπορούσε το ίδιο να πει και η Εύα. Μα δεν μπορεί. Το νιώθει, όσο υπέροχα κι αν περνάει, όσο ευχάριστα κι αν είναι, όσο νόστιμα κι αν είναι αυτά που η φύση της προσφέρει, δεν είναι εκεί το σπίτι της. Και όσο ο καιρός περνάει, τόσο τα λόγια της μητέρας της ακούγονται ξανά και ξανά στα αυτιά της.
Ώσπου μια μέρα πήρε τον δρόμο που θα την οδηγούσε στον τόπο της. Εκεί που θα ένιωθε βαθιά μέσα της πως ήταν επιτέλους στο σπίτι της. Ο δρόμος ατελείωτος της έμοιαζε και το περπάτημα συνεχιζόταν για μέρες και μέρες στη σειρά. Το τοπίο άλλαζε καθώς και τα χρώματά του και κάποιοι γλάροι πέρασαν από πάνω της λέγοντάς της πως πάνε σπίτι τους, στη θάλασσα!
Ω! Τελικά υπάρχει το ολογάλαζο λιβάδι! Άραγε θα καταφέρει η Εύα, στην μακριά της διαδρομή, να βρει το σπίτι της;
[grbk https://www.greekbooks.gr/o-dromos-gia-tin-agapi.html%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Ένα σύγχρονο, γεμάτο τρυφερότητα, παραμύθι το «Ο δρόμος για την αγάπη», της Μαρίας Παπαγιάννη!
Το μάτι του αναγνώστη χάνεται στα χρώματα των σελίδων, μαγεύεται από την εικονογράφηση και κατενθουσιάζεται τόσο με την διδακτική ιστορία όσο και με τη πρωταγωνίστριά της, την μικρή χαμογελαστή και ανέμελη σκατζοχοιρίνα.
Καθώς διαβάζεις για τα όσα εκείνη ζει στο μικρόκοσμό της, αισθάνεσαι το τρυφερό και απαλό σαν χάδι χαμόγελο του ήλιου, την δροσιά του χορταριού και τις μυρωδιές των άγουρων καρπών! Είναι πανέμορφος ο τόπος που ζει η ηρωίδα μας… ίσως και γι αυτό δυσκολεύεται να τον αποχωριστεί… αλλά…
Ναι, πρέπει να τραβήξει την δική της πορεία στη ζωή, να μάθει, να πάθει, να κινηθεί, να γνωρίσει…
Είναι υπέροχος και σπάνιος ο τρόπος που η ταλαντούχα Μαρία Παπαγιάννη, δείχνει στα παιδιά πως όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή θα πρέπει να βρουν τον δρόμο τους, τον δρόμο για την δική τους ευτυχία και επιτυχία. Τα λόγια της μαμάς σκαντζοχοιρίνας: “μην ξεχαστείς, μην τεμπελιάσεις” έχουν περάσει μέσα στην ιστορία τόσο αβρά και τόσο φίνα! Σε παρασύρουν να ακολουθήσεις την γελαστή σκαντζοχοιρίνα στο θαυμαστό ταξίδι της προς την ενηλικίωση.
Αλλά δεν είναι μόνο το κείμενο που κάνει εξαίσιο αυτό το παιδικό βιβλίο! Είναι και η εικονογράφηση της Λουίζας Καραγεωργίου. Χάνεσαι στην ομορφιά των εικόνων της. Κάθε σελίδα του «Ο δρόμος για την αγάπη» είναι και ένας ζωγραφικός πίνακας!
Το υπέροχο δημιούργημα της Μαρίας Παπαγιάννη και της Λουίζας Καραγεωργίου, χάρη και στην προσεγμένη έκδοση του οίκου Πατάκη, είναι ένα βιβλίο που θα στολίσει την βιβλιοθήκη σας και θα αγαπήσετε βαθιά.
Βρείτε το, αποκτήστε το, χαρίστε το και γιατί όχι… χαρείτε το μαζί με το μικρό αναγνώστη της οικογένειάς σας!
Οπισθόφυλλο:
Μια μικρή σκαντζοχοιρίνα, η Εύα, ονειρεύεται να επιστρέψει στο σπίτι της. Σε μια πατρίδα που δεν την ξέρει, αλλά την έχει αγαπήσει μέσα από τις ιστορίες της μαμάς της. Άραγε υπάρχει αυτός ο τόπος; Υπάρχει αυτό το σπίτι;
Ένα τρυφερό παραμύθι για την τόλμη που χρειάζεσαι για να κυνηγήσεις το όνειρό σου.
[grbk https://www.greekbooks.gr/o-dromos-gia-tin-agapi.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Ο δρόμος για την αγάπη
Συγγραφέας
Μαρία Παπαγιάννη
Εικονογράφος
Λουίζα Καραγεωργίου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Πατάκη
Ημερομηνία έκδοσης
Οκτώβριος 2020
Αριθμός σελίδων
32
ISBN
978-960-16-8336-2
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη
