Υπόθεση βιβλίου
Έξω από την αίθουσα τοκετού ένας άντρας μετρίου αναστήματος, με ρούχα εργάτη, πηγαινοερχόταν με εμφανή τα σημάδια της αγωνίας στο πρόσωπό του. Μέσα στην αίθουσα βρισκόταν η γυναίκα του. Κοίταζε συνέχεια το ρολόι του.
Έπειτα από δύο ώρες, που του φάνηκαν αιώνας, η πόρτα άνοιξε και μια νοσοκόμα με πράσινη στολή τον ρώτησε:
– Ο κύριος Κουλούρης;
– Ναι, είπε με τους χτύπους της καρδιάς του να ξεπερνούν τα φυσιολογικά επίπεδα.
– Η γυναίκα σας γέννησε ένα υπέροχο αγοράκι. Να σας ζήσει. Να είναι ευτυχισμένο στη ζωή του και καλότυχο.
…
Όμως, κάτι στο βλέμμα της νοσοκόμας τον κάνει να υποψιαστεί πως υπάρχει και κάτι άλλο, κάτι που δεν έχει ειπωθεί. Κάτι ανησυχητικό, κάτι δυσάρεστο… Ευτυχώς η υγεία της γυναίκας του αλλά και του μωρού τους είναι άριστη. Απλά ο μικρός έχει ένα μαύρο σημάδι στο πόδι του.
…
Ο μικρός Μανόλης Κουλούρης, εξαιτίας αυτού του σημαδιού, πήρε το παρατσούκλι Μαυροπόδης.
…
Και ο μικρούλης μας μεγάλωνε έχοντας ένα όνομα -Μανόλης- που δεν το θυμόταν κανείς, και ένα παρατσούκλι που το γνώριζαν όλοι. Το παρατσούκλι, το χαμόγελό του και την καλή του την καρδιά, για να λέμε τα πράγματα ακριβώς ως είχαν! Καλά, παιδί ήταν, έκανε και τις ζαβολίτσες του, έκανε και τις αταξίες του, μα πάντα, όταν έφταιγε, πάντα ζητούσε συγγνώμη.
Στο σχολείο το σημάδι του είχε γίνει διάσημο.
…
– Κοιτάξτε, έλεγε. Είναι σαν ένας τεράστιος αχινός. Προσέξτε μη σας τσιμπήσει.
…
Και γελούσαν εύθυμα όλοι μαζί.
Όμως κάποιοι μαθητές του Δημοτικού θα πρέπει αναγκαστικά να μεταγραφούν και ο φίλος μας ο Μανόλης είναι μέσα σε αυτούς. Την πέμπτη δημοτικού θα την παρακολουθήσει σε νέο σχολείο.
Μια ανησυχία, μια αγωνία τα είχε ο φίλος μας ο Μαυροπόδης όλο το καλοκαίρι. Καταλάβαινε πως όλα θα ήταν καινούργια γι αυτόν και πως θα έπρεπε να προσαρμοστεί σε όλα όσο πιο εύκολα και γρήγορα γινόταν.
Και η μέρα του αγιασμού έφτασε. Ο Μαυροπόδης βρίσκει τρεις συμμαθητές του από το παλιό τους σχολείο. Χαρές και γέλια. Να και η δασκάλα τους. Κανείς δεν την γνωρίζει. Καινούργια φαίνεται κι αυτή στο σχολείο. Με το που μπαίνει στην τάξη τους και κοιτάζει με το ανέκφραστο και παγωμένο της βλέμμα τους μαθητές της, άρχισαν να νιώθουν την θερμοκρασία να πέφτει κατακόρυφα. Όταν δε, χτυπάει με βία το χέρι της στην έδρα, τότε είναι που άρχισαν τα παιδιά να κοιτάζουν ανήσυχα το ένα το άλλο. Το όνομα της δασκάλας ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που υποψιάστηκαν: Κατερίνα Στριμμένου λεγόταν η νεοαφιχθείσα δασκάλα και καθώς φαινόταν το επώνυμό της δεν την αδικούσε, μα την περιέγραφε!
Και είμαστε μόλις στη πρώτη μέρα του σχολικού έτους!
…
Οι επόμενες μέρες κύλησαν περίεργα στο σχολείο. Η προσαρμογή ήταν δύσκολη για τα παιδιά. Έπρεπε να υπακούνε σε παράξενους κανόνες, σχετικά με τα μαθήματα και τη συμπεριφορά τους μέσα στην τάξη.
…
Έτσι μπήκαν στη μαθητική ζωή των παιδιών της δασκάλας τους οι κανόνες, οι νόμοι, τα αξιώματα, διανθισμένα πάντα από ειρωνείες, διαταγές και άφθονη αυστηρότητα… Ως και κάποιες μικροπροσβολές γινόντουσαν συχνά πυκνά, για να σας δώσουμε μια μικρή περιγραφή των δεινών της τάξης του ήρωά μας!
Και οι μέρες περνώντας όλο και χειρότερα έφερναν. Η συμπεριφορά της δασκάλας τους αλλοπρόσαλλη και επιθετική, προσβλητική και καχύποπτη, άδικη και ειρωνική.
…
Τα παιδιά της τάξης της ήταν τρομοκρατημένα. Περνούσαν από τη γωνία της τιμωρίας σχεδόν κάθε μέρα. Δεν ήξεραν πως να φερθούν για να μην τους βάλει τις φωνές.
…
Ώσπου, από το μυαλό του Μαυροπόδη πέρασε μια καταπληκτική ιδέα· να της κάνουν δώρο στα γενέθλιά της κόκκινα τριαντάφυλλα αγορασμένα από το χαρτζιλίκι τους! Η ιδέα έτυχε απόλυτης αποδοχής και μάλιστα πραγματοποιήθηκε με προσδοκία και καρδιοχτύπι.
Όμως, αλίμονο, όλες τους οι ελπίδες να γλυκάνουν την πικραλίδα που είχαν για δασκάλα, ναυάγησαν. Μην σας πω πως αντί για ευχαριστώ, παραλίγο θα τους ζητούσε και τα ρέστα!
Τα λόγια που τους έλεγε πλήγωναν βαθιά τα παιδιά. Μα γιατί να φέρεται με αυτόν τον τρόπο η κυρία Κατερίνα Στριμμένου; Μήπως έχει έρθει η μέρα να σταματήσει να φωνάζει και να διατάζει, κάνοντας την αρχή από το να ακούει τους άλλους;
Κριτική και εντυπώσεις
Το «Τι συμβαίνει με την κυρία Στριμμένου;» είναι ένα βιβλίο πρωτότυπο και ευρηματικό -γραμμένο με τον ιδιαίτερο και εξόχως απολαυστικό τρόπο αφήγησης της Εύας Κασιάρου- που σε συνεπαίρνει η ανάγνωσή του, συνδυάζοντας το σαγηνευτικό κείμενό του με ένα υπέροχο εξώφυλλο και τα εκφραστικά σκίτσα του Αποστόλη Ιωάννου!
Πρόσχαρο, αγωνιώδες, αληθινό και γαργαλιστικό, καθηλώνει τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας γραμμές του. Έναν αναγνώστη που δεν θέλει με τίποτα να το αφήσει από τα χέρια του πριν μάθει το τι γίνεται στο τέλος του βιβλίου.
Η διασκέδαση, ο προβληματισμός, οι αξίες που πρέπει να έχουμε στη ζωή, η ίδια η στάση της ζωής μας και η συμπεριφορά μας προς τους άλλους, η συγγνώμη και η συγχώρεση, ο φόβος, η προσποίηση, το “γλείψιμο”, η υπέρμετρη αυστηρότητα, οι αψυχολόγητες αντιδράσεις, και ο ανεπεξέργαστος μιμητισμός, είναι μερικά από όλα όσα παρελαύνουν στις 86 σελίδες του.
Στο «Τι συμβαίνει με την κυρία Στριμμένου;», της Εύας Κασιάρου, η αδικία, η κακή συμπεριφορά και οι … “αμαρτίες γονέων” στήνουν χορό με την καλοσύνη, το ενδιαφέρον και την καλή διάθεση και οι δεύτερες βγαίνουν νικήτριες και τροπαιούχες!
Δίνοντας πολλά στους μικρούς αναγνώστες προτείνω να το διαβάσουν και οι μεγάλοι. Υπάρχουν εξαιρετικές αλήθειες γραμμένες σε αυτό το βιβλίο όπως ότι ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε πορεία, να βελτιώσουμε την συμπεριφορά μας ή και να μεγαλώσουμε την ενσυναίσθησή μας.
Άλλωστε όλοι εμείς οι ενήλικες, οφείλουμε να αφήσουμε πίσω μας τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας “πάνω μας” και να επιλέξουμε και ακολουθήσουμε το δικό μας μονοπάτι διατηρώντας τα καλά στοιχεία της διαπαιδαγώγησής μας.
Θα ήθελα, τέλος, να κλείσω την κριτική του «Τι συμβαίνει με την κυρία Στριμμένου;», αυτού του υπέροχου βιβλίου της Εύας Κασιάρου, με μία από τις μεγάλες αλήθειες που βρήκα αποτυπωμένες στο χαρτί μέσα του:
“Η αγάπη, παιδί μου, δεν χρειάζεται χρήματα, χρειάζεται καρδιά”.
Οπισθόφυλλο:
Με φωνές, τιμωρίες και παράλογες απαιτήσεις η κυρία Κατερίνα Στριμμένου, γνωστή και ως η κυρία «όνομα και πράγμα», προσπαθεί να τιθασεύσει τους μαθητές της. Όλοι την τρέμουν. Ακόμα και οι γονείς. Στα γενέθλιά της τα παιδιά, για να την καλοπιάσουν, της προσφέρουν μια ανθοδέσμη με κόκκινα τριαντάφυλλα. Μα, ακόμα και τότε, η αντίδρασή της δεν είναι αυτή που περίμεναν!
Υπάρχει τρόπος, άραγε, οι μαθητές της, με αρχηγό τον Μανόλη Κουλούρη ή Μαυροπόδη, να την κάνουν να αλλάξει; Τι ρόλο μπορεί να παίξουν μια γάτα και μια αράχνη; Πού οφείλεται η συμπεριφορά της δασκάλας; Τι συμβαίνει, τελικά, με την κυρία Στριμμένου;
Ένα βιβλίο για τη συγγνώμη και την αξία της στη ζωή μας· για τα μικρά ή τα μεγάλα ανεξίτηλα σημάδια που δεν μας αφήνουν να χαιρόμαστε όσα πραγματικά έχουν σημασία.
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Τι συμβαίνει με την κυρία Στριμμένου
Συγγραφέας
Εύα Κασιάρου
Εικονογράφος
Αποστόλης Ιωάννου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Κέδρος
Ημερομηνία έκδοσης
Φεβρουάριος 2020
Αριθμός σελίδων
86
ISBN
978-960-04-5082-8
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη
