ΘΕΜΑ
«Οι φρικαλεότητες των Ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είχαν σαν αποτέλεσμα την εξολόθρευση 6.000.000 Εβραίων. Πολλοί όμως σώθηκαν τότε χάρη στην αλληλεγγύη Χριστιανών συμπολιτών τους που τους έκρυψαν με κίνδυνο της ζωής τους.
Τι οδηγεί κατά τη γνώμη σας, τους ανθρώπους σε τέτοιες μεγαλειώδεις πράξεις;
Πιστεύετε ότι στα χρόνια μας, κάτω από ανάλογες συνθήκες, οι άνθρωποι θα έδειχναν την ίδια αλληλεγγύη;»
«Πολλοί Έλληνες βοήθησαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες θα έκαναν το ίδιο και στις μέρες μας σε ανάλογη περίπτωση;»
Με την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία στην Γερμανία από την πρώτη στιγμή και ξεκάθαρα είχε εκθέσει την ιδεολογία και τη ρατσιστική του πολιτική. Εξέφρασε ιδιαίτερη πολεμική διάθεση για τους Εβραίους, που τους θεωρούσε φυλετικά κατώτερους απέναντι στην υπεροχή της «Άριας» γερμανικής φυλής, «υπανθρώπους» και υπεύθυνους για την κρίση όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και για τις συμφορές όλου του κόσμου.
Έτσι σταδιακά ξεκίνησε μία κλιμακούμενη σειρά αντι-εβραϊκών μέτρων κοινωνικού αποκλεισμού, στέρησης στοιχειωδών ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων, κατάσχεσης περιουσιών, διώξεων, ωμής βίας και στο δημόσιο κάψιμο βιβλίων (επιστημονικών, λογοτεχνικών) με σκοπό, όπως υποστήριζαν οι Ναζί, την «κάθαρση της γερμανικής κουλτούρας από επικίνδυνες ιδέες».
Η συνεχιζόμενη αντιεβραϊκή προπαγάνδα -άριστα ορχηστρωμένη από τον αρμόδιο υπουργό Προπαγάνδας του Ράιχ Γιόζεφ Γκέμπελς- οδήγησε στη «Νύχτα των Κρυστάλλων» κατά την οποία ξέσπασαν σε όλη την επικράτεια του Ράιχ επιθέσεις κατά εβραϊκών συνοικιών, οικογενειών, επιχειρήσεων και συναγωγών από μέλη της ναζιστικής νεολαίας και των SS, με την ανοχή της αστυνομίας. Την «επίλυση του εβραϊκού ζητήματος» διαδέχτηκε με την βοήθεια του Αδόλφου Χίτλερ και τους Ναζί το άριστα μεθοδευμένο πρόγραμμα της «Τελικής Λύσης» που ισοδυναμούσε με τη φυσική εξόντωση όλων των Εβραίων, καθώς και όλων των τεκμηρίων (αρχείων, συναγωγών, κτιρίων, κ.ά.), που σηματοδοτούσαν την παρουσία τους στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Η θλιβερή μοναδικότητά του ολοκαυτώματος των Εβραίων στην ιστορία δεν προέρχεται μόνο από τον μεγάλο αριθμό των θυμάτων που αφανίστηκαν κατά την πραγμάτωση μιας παράφρονος «φυλετικής» ιδεολογίας αλλά από τη σύλληψη αρχικά της ιδέας, την προμελέτη, τη μέθοδο, την εκτέλεση και τελικά τον αφανισμό εκατομμυρίων ανθρώπων για μόνο το λόγο της θρησκείας τους.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Ναζιστική Γερμανία απέλασε εκατομμύρια Εβραίους από τη Γερμανία, από τα κατεχόμενα εδάφη, καθώς και από τις χώρες πολλών από τους συμμάχους του Άξονά της σε κέντρα θανάτου, που συχνά αποκαλούνται στρατόπεδα εξόντωσης, όπου και δολοφονήθηκαν σε ειδικές εγκαταστάσεις αεροθαλάμων με τη μέθοδο αερίων αρχικά με εξάτμιση μονοξειδίου του άνθρακα ή και υδροκυακινού οξέως (π.χ., Άουσβιτς) και θανάτωση σε κινητές μονάδες εξόντωσης με αέρια, δηλ., σε φορτηγά αυτοκίνητα που μετακινούνταν στην ύπαιθρο και σφραγίζονταν ερμητικά, στα οποία διοχετευόταν μονοξείδιο του άνθρακα. Οι Εβραίοι στοιβάζονταν επίσης σε εμπορικά τρένα και με περιοδικές, κλιμακούμενες αποστολές, εκτοπίζονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στην Ελλάδα την ίδια περίοδο πολλοί απλοί άνθρωποι αποφάσιζαν να δώσουν κρησφύγετο στους διωκόμενους Εβραίους συνανθρώπους τους, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο της πιθανής εκτέλεσης αν εντοπιζόταν, αλλά πιο ουσιαστική βοήθεια προσέφεραν άνθρωποι που κατείχαν εξουσία και θέσεις κλειδιά στο ελληνικό κράτος που επίσης ρίσκαραν πολλά για να σώσουν ζωές. Η Αστυνομία του Άγγελου Έβερτ με την συνεργασία έξι ακόμη αξιωματικών της Αστυνομίας και τον τότε προϊστάμενο του Μητρώου του Δήμου Αθηναίων, συνέλαβαν και πραγματοποίησαν το παράτολμο σχέδιο του εφοδιασμού των διωκόμενων Εβραίων με αυθεντικές αστυνομικές ταυτότητες.
Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους ήταν υποψιασμένοι, και για αυτό, έπρεπε να παρθούν προσεκτικά όλα τα μέτρα και τίποτε να μην αφεθεί στην τύχη. Τα χριστιανικά ονόματα που εμφανίζονταν στα πλαστά δελτία έπρεπε να είναι καταχωρημένα στα μητρώα του Δήμου Αθηναίων, για την περίπτωση που θα γινόταν σχετικός έλεγχος από τους Ναζί. Αλλά, για να έχει μια οικογένεια την οικογενειακή της μερίδα στα μητρώα αυτά, έπρεπε να φαίνονται -και να είναι διαθέσιμα- τα αντίστοιχα πιστοποιητικά βάπτισης, τα οποία φυσικά εκδίδονταν από την Εκκλησία, με προγενέστερη ημερομηνία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός επίσης με μεγάλο προσωπικό του κίνδυνο, κάνει μια τεράστια προσπάθεια να σώσει όσους μπορεί. Εκτός από το να βοηθάει να κρυφτούν μικρά παιδιά σε μοναστήρια, συνεννοήθηκε επίσης με τον Προϊστάμενο του Δήμου Αθηναίων και ο τελευταίος άνοιξε ιδιαίτερο δημοτολόγιο και μετά τη βάφτιση, τους δίνει πιστοποιητικό ότι είναι Έλληνες Χριστιανοί.
Το ερώτημα τώρα είναι: «Οι Έλληνες θα βοηθούσαν σήμερα τους Εβραίους σε ανάλογη περίπτωση;»
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας η σύγχρονη κοινωνία έχει υποστεί βαθιές αλλαγές. Οι άνθρωποι ζουν συγκεντρωμένοι σε υπερτροφικά αστικά κέντρα, σε βιομηχανικές πόλεις, με πληθυσμό που ανέρχεται σε εκατομμύρια κατοίκους. Διαμένουν σε κλειστά διαμερίσματα πολυώροφων πολυκατοικιών, άγνωστοι συνήθως μεταξύ αγνώστων, χωρίς ταυτότητα και όνομα. Με τον ξέφρενο ρυθμό ζωής που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος έχασε τη ζεστασιά της παραδοσιακής κοινοτικής συμβίωσης. Ανώνυμος και αποξενωμένος μέσα στις μάζες των συνανθρώπων του, χάνει ολοένα και περισσότερο την προσωπικότητά του.
Η έλλειψη χρόνου, ο καταναλωτισμός, η επικράτηση του ατομικού συμφέροντος, αποξένωσαν επίσης τον άνθρωπο από τους άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν έχουν μεταξύ τους επικοινωνία και συνεργασία αλλά επικρατεί μοναξιά και αδιαφορία για τον συνάνθρωπό τους.
Παρόλα αυτά όμως, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι και σήμερα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι Έλληνες θα βοηθούσαν τους Εβραίους συνανθρώπους τους σε ανάλογη περίπτωση. Το πιστεύω αυτό για πολλούς λόγους:
Πρώτα απ’ όλα γιατί η Ελλάδα μπορεί να είναι μικρή σε έκταση χώρα αλλά πολύ μεγάλη σε δόξα. Καμιά χώρα δεν έχει να επιδείξει ιστορία τόσων χιλιετηρίδων. Μια ιστορία που είναι γεμάτη χρυσές σελίδες, γεμάτη θυσίες, ολοκαυτώματα, ηρωισμούς. Καμιά χώρα δεν έχει γεννήσει τόσους ήρωες, καμιά χώρα δεν έχει στήσει τόσα τρόπαια νίκης, δεν έχει υψώσει τόσους βωμούς θυσίας. Η Ελλάδα δίδαξε πρώτη στον κόσμο ότι η ελευθερία πρέπει να είναι το ύψιστο αγαθό του ανθρώπου. Το μεγαλύτερο ιδανικό για χάρη του οποίου αξίζει ο άνθρωπος να θυσιάζεται.
Επίσης πιστεύω ότι ο Έλληνας είναι μια ξεχωριστή πάστα ανθρώπου. Έχει μια ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση κατά πολύ διαφορετική από τους πολίτες όλων των άλλων χωρών. Αγαπά παράφορα την ζωή και την ελευθερία και δεν θα τα αντάλλαζε με όλα τα χρυσάφια του κόσμου. Μπροστά στον κίνδυνο μένει πάντα απτόητος και είναι πάντα ανδρείος. Ο Έλληνας από την φύση του ποτέ δεν λυγά, δεν προσκυνά, δε γονατίζει, περιφρονεί το θάνατο και φτάνει τραγουδώντας σ’ αυτόν. Γίνεται λιοντάρι, ατσάλι, αδούλωτος πάντα και γενναίος. Ο Λεωνίδας, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Διάκος είναι μερικοί που αποδεικνύουν την γενναιότητα του Έλληνα. Μπροστά στον κίνδυνο οι Έλληνες μονιάζουν και αδελφώνονται.
Ο Έλληνας είναι ακόμη και πολύ φιλότιμος. Όσοι ξέρουν να προκαλέσουν το φιλότιμο του Έλληνα μπορούν να επιτύχουν από αυτόν σπουδαία πράγματα, τα οποία με τη βία και τον εξαναγκασμό δε θα πετύχαιναν ποτέ.
Η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα του πολιτισμού. Κανένας λαός επίσης δεν είναι τόσο φιλόξενος όσο ο ελληνικός. Άλλωστε ο «Ξένιος Ζεύς» εδώ γεννήθηκε. Ο ξένος για τον Έλληνα είναι κάτι το ιερό που πρέπει να προστατεύσει και να εξυπηρετήσει. Τέλος ο Έλληνας είναι χριστιανός ορθόδοξος και έχει βαθειά θρησκευτική πίστη. Βλέπει το συνάνθρωπό του με αγάπη και ταπεινοφροσύνη και του συμπαραστέκεται με συμπόνια στις δύσκολες στιγμές του.
Επειδή λοιπόν σήμερα, οι Εβραίοι της Ελλάδας δραστηριοποιούνται µε ισοτιμία σε κάθε τοµέα της σύγχρονης ελληνικής ζωής, αποτελώντας παλαιό και πολύτιμο ανθρώπινο κοµµάτι στο μωσαϊκό της νεοελληνικής κοινωνίας και επειδή τα ελληνοχριστιανικά μας ιδεώδη, θέλουν πάντα τον Έλληνα θεοσεβούμενο, πατριδολάτρη, ελευθερολάτρη και δίκαιο, ο Έλληνας δεν θα μπορούσε παρά να βοηθήσει όχι μόνο τους Εβραίους αλλά και οποιονδήποτε χρειαζόταν τη βοήθειά του.
Έτσι είναι πλασμένος ο Έλληνας, να σκέφτεται όχι με το μυαλό του αλλά με την καρδιά του!!!
Τρίκαλα 14-01-2013
Λάμπρος I. Νταούλας
Μαθητής Α Τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
