Οι λυπημένες λέξεις στους δρόμους της ψυχής κοντοστέκονται. Γίνονται ανάμνηση. Εξιστορούν τη μοναξιά. Τα περασμένα ψιχαλίζουν μέσα μας τη μοχθηρία του ανικανοποίητου. Καταιγίδα πέφτει πάνω μας το ανεκπλήρωτο. ΑΠΑΙΤΩ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΘΕΑ. Οι ανυπεράσπιστες ζωές. Οι ανυπεράσπιστες ψυχές Οι ανυπεράσπιστοι καημοί Τ’ ανυπεράσπιστα όνειρα. Οι ανυπεράσπιστοι έρωτες. Όλα αυτά. Μια οδύσσεια αυτών που αγαπάνε Καμιά παρηγοριά δε μας αρκεί όταν απίστευτη γίνει η αγάπη Το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά Αφήστε τα όνειρά σας μέσα στο φως να ζήσουν Αφήστε τη ζωή σας να προχωράει μέσα στους πολυάριθμους σωσίες της Αγάπης. Κάποιος δε θα σας προδώσει ποτέ ούτε με τη σκέψη του. Ο Χρόνος είναι για να κυλάει και οι Έρωτες για να τελειώνουν. ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ απλά με ένταση και πάθος. Τ’ άλλα για τους άτολμους.
Ευχαριστούμε πολύ τον καθηγητή κοινωνιολογίας και ψυχολογίας κ. Δεμιτσάνη, που μας έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσουμε το παραπάνω έργο του.
