Φρούτα εποχής!
Τέλος, μην ξανακούσω για τις χαζομάρες που πήγαμε και ρίξαμε στην κάλπη, μήτε αναλύσεις του αποτελέσματος, μήτε εικασίες για τον επαπειλούμενο ανασχηματισμό, μήτε για κάτι νέα μέτρα εισπρακτικά που τα βαφτίζουν αλλιώς προς παραμυθίαν. Και όχι, όχι, όχι, δεν θέλω άλλους τηλεοπτικούς διαξιφισμούς, μου φέρνουν πολύ σε σπατουλάρισμα και απέχουν παρασάγγας από κάτι κονταροχτυπήματα τηλεοπτικά επί Πασοκοκρατίας, τότε που έτρωγε η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Τρώγανε κι άλλοι πολλά, μα δεν είναι της παρούσης.
Θα συμπληρώσω εγκαίρως την φορολογική μου δήλωση, θα λάβω την απανταχούσα, θα καταβάλω το τίμημα του ότι αναπνέω στον τόπο τούτο κι ύστερα θα ανακυκλώσω τα πάντα σε παξιμάδι, μην τα ξαναλέμε. Όμως αφού θα πλερώσω επειδή ανασαίνω, τουλάχιστον να πάρω ανάσες ιωδίου. Αεράκι θαλασσινό. Αυτό που δεν μπορούν να μας πάρουν όσο κι αν λυσσοκοπάνε. Γι’ αυτό θα πιώ τον καφέ μου καμαρώνοντας μια διπλαδένια ολάνθιστη που μου χαμογελά δίπλα στη ροδιά, θα μαζέψω τα αναγκαία και θα φτερακίσω προς παραλίαν.
Τα βράδια μην μιζεριάζετε στην tv. Το ξέρω πως με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί, αλλά αφού δεν μας βγαίνει αυτό το ομαδικά επαναστατικό, φάνηκε. Γι’ αυτό ξαμολυθείτε, καλοκαίριασε. Το αεράκι ανεμίζει κάτι λινά φουστάκια σε αποχρώσεις της ώχρας, το νυχτολούλουδο μοσχοβολά, βγείτε σε γειτονιές, σε πάρκα και πλατείες. Εν ανάγκη βάλτε σωβρακοφανέλλα και σωριαστείτε σε μια καρέκλα στο μπαλκόνι να φάτε φρούτα εποχής, καλύτερο μου ακούγεται. Μακριά από ειδήσεις μονάχα, σούρνονται επιδημίες κατάθλιψης. Μην παραπονιέστε για τίποτα, αυτοί δεν συγκινούνται.
Κι εγώ προχθές έχασα το “Πακέτο”, μια φίλη μου η Βάνα έπλενε βεράντες ολημερίς αδιαμαρτύρητα, στην Αγουλινίτσα έριξε βροχή καταρρακτώδη καταστρέφοντας τα μποστάνια, εικάζεται πως ο Άδωνης θα αφήσει την υγεία σε ξένα χέρια. Εμείς ψυχή δεν έχουμε; Ακούσατε κιχ; Εσείς τα κορίτσια τινάξτε κείθε τη μπούκλα και ανανεώστε λουκ και τακτικές. Τα αγόρια μην ξύνεστε δημοσίως στον καβάλο, το στείλατε το μήνυμα, σώνει. Είναι καλοκαίρι, όσο ο καιρός κι αν κάνει τζιριτζάντζουλες. Και το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι πανηγύρι διαρκείας. Φτωχότερο φέτος, το γνωρίζω εκ πρώτης, μα ας το πανηγυρίσουμε εκ των ενόντων. Ψιθυρείστε ένα τραγούδι θαλασσινό (και απειλητικό, αν είστε έτσι τύποι μοχθηρούτσικοι) και φροντίστε την δική σας ισορροπία, την δική μας.
Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ποτέ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
