Αγρότης μόνος και με παρέα
Όχι, δεν βγήκα στα μπλόκα. Ακόμα. Αγρότης δηλώνω βεβαίως (για εφτά μέρες ακόμα), αλλά με τι αγροτικό όχημα να βγω στους δρόμοι με σημαίες και με ταμπούρλα;
Γι αυτό θα κάτσω σπίτι. Σε κείνο της εξωτικής Αγουλινίτσης βεβαίως.
Σήμερα έκοψα ξύλα, κλάδεψα πάρα πολλά, απαλλάχτηκα από κάτι νεραντζιές, φύτεψα ροδακινιές και αχλαδιές (παράχωσα και κάτι πουτανιάρες τριανταφυλλίτσες). Κατόπιν στοίβαξα όμορφα όμορφα τα ξύλα κάτω από την σκάλα, αλλά για του χρόνου. Για φέτος παίζει πεύκο και αμυγδαλιά, αλλά δεν πολυζητιέται πια η φωτιά. Απόψε άναψα ίσα για να ψήσω πέντε χελάκια. Μετά από όλα αυτά, το μεσημέρι έπρεπε να πλύνω όσα φόραγα, να ζεστάνω τα φαγητά, να πείσω τη μάνα μου ότι πρέπει να φάμε, να πλύνω πιάτα και κατσαρολικά. Όχι, μην πείτε το τραγούδι του Κηλαηδόνη, θα εκνευριστώ.
Το απομεσήμερο, κατάκοπος, έγειρα το κουρασμένο μου και πριν γλαρώσω ντρινννννν. Ήθελα δεν ήθελα πήγα για χόρτα. Τζοχούς, χοιροβότανα (αλήθεια η πρώτη συλλαβή με τι γράφεται δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Χει; ή χη; Λέτε;), λαδούσες και ραδικάκια του βουνού. Βάλσαμο. Μόνο που το βάλσαμο θα το πάρω στην Αθήνα σε λίγες μέρες, σε ποσότητες σεβαστές.
Αγρότης μόνος και με παρέα. Δεν ψάχνει κάτι παρά μόνο ξεκούραση (επί του παρόντος). Ναι, πήρα μια αδειούλα, να σπάσω την πικρίλα μέχρι το Πάσχα. Τι να πεις… Έκανα και κάτι βολτούλες, α το ψέμα δεν το θέλω. Να χαρώ την πρώιμη άνοιξη, τις ανθισμένες αμυγδαλιές, γεμάτη η εξωτική και η ευρύτερη περιοχή.
Ίντερνετ δεν παίζει στο σπίτι. Τα βράδια καταφεύγω σε μια ταβερνούλα στην γειτονιά (με το λάπτοπ παραμάσχαλα). Κουβέντα και χάζεμα. Η αλήθεια είναι ότι το ευχαριστιέμαι. Πρόβα για σύνταξιοδότηση σε… δεκαπέντε χρόνια. Και σχόλια δεν αντέχω.
Φιλιά.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
