Να ρωτήσω κάτι έτσι αυθόρμητα; Μου ήρθε απόψε βλέποντας κι ακούγοντας ειδήσεις και πολιτικές εκπομπές συμπεριλαμβανομένης κι αυτής του Λαζόπουλου. Ρωτάω λοιπόν. Τότε που βράβευσαν στην Γερμανία τον Γιώργο για την παγκόσμια σκέψη, το θυμάστε; Για την Παγκόσμια σκέψη, ναι. Τι ακριβώς εννοούσαν, τι βράβευσαν; Ίσως να φυλάσσεται το βραβείο μέσα στην Πόρσε του αδερφού του, γι’ αυτό τον φυλάνε 18 αστυνομικοί. Επίσης αυτό για το εκατομμύριο που βγήκε έξω, πολύ θολό τοπίο. Καλά, ο δικαστικός που το έβγαλε στον αέρα πριν το ψάξει και το διασταυρώσει, τι πίνει; Ληγμένα; Κάτι μισές κουβέντες κι ύστερα μούγκα. Μπουμ ηκούσθη στον αέρα, πλην τα βόλια…. Δεν μας φωτίζουν, δεν μας φωτίζουν! Εντάξει, είδα και ανθισμένη αμυγδαλιά το Σάββατο στη λιακάδα. Υπέροχη. Παρ’ όλα αυτά, μόλις πήγα πάρα κάτω κι έστρεψα αλλού το μάτι μου, η ίδια πίκρα που ήξερα, άνθρωποι βιαστικοί στο δρόμο με βλέμμα χαμένο. Η απόγνωση προσωποποιημένη. Εγώ πάλι, τι σκατά θα ρίξω μεθαύριο στην κάλπη;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
