Αυτό που ο Άδωνις τα πετάει καταμούτσουνα στους κυβερνητικούς και μετά εσείς τον βρίζετε (μόνο αυτόν) πολύ το γλεντάω. Πριν λίγο χάρηκα τον διάλογο με την κ. Φωτίου. Έχει τα λεφτά της Όξω. Και δεν το ράβει το ρημαδιασμένο της. Απαντά κάτι μαλακίες, όπως με τη διευκρίνιση ότι είναι λίρες Αγγλίας, χεστήκαμε κυρία μου. Και για αυτό με την κυρία Βαλαβάνη, που έχει τα μούτρα να μιλάει και για βαλιτσάκια, απλά για να θολώνει ταν νερά, εκεί δεν σας άκουσα να ψιθυρίσετε κάτι. Μόνο ότι ο Άδωνις είναι φιγούρα γραφική και σκούζει. Ναι. Αλλά για τα υπόλοιπα; Μούγκα. Αν τα έκανε δεξιός θα τον σουβλίζατε εσείς του αμέμπτου. Και της αριστεράς πλατυφόρμας.
Άει στο καλό (το λέω έτσι σεμνά) γελάσαμε κι απόψε. Τζάμπα, αν και πικρά. Επίσης να σας πω ότι αυτό ειδικά με τον Άδωνη, που του την πέφτουν διάφοροι από παντού, ακόμα και όταν λέει την αλήθεια, αυτό είναι που του δίνει τις ψήφους με την σέσουλα και να μην απορείτε. Όταν κάνει υστερίες και σκούζει γελάμε όλοι μαζί, αλλά όταν τολμά πάνω στον παρορμητισμό του να ξεστομίζει κάποιες αληθειούλες πικρές που άλλοι σκιάζονται να αγγίξουν, τότε ή τα αναποδογυρίζετε (κάποιοι, δεν λέω όλοι) ή τα αποσιωπάτε. Και μετά κλαίτε στον ώμο μου που μπαίνουν στη Βουλή οι δεύτεροι και οι σαματατζήδες.
Να σας πω την δική μου αλήθεια; Την λέω. Όταν πριν λίγο είπε: Κυρία μου, έχετε τα μούτρα να μιλάτε ενώ έχετε κρύψει τα λεφτά σας στην Αγγλία… αυτό πολύ το χάρηκα και πείτε ότι θέλετε. Βρε δεν παίρνω θέση κομματική, γιατί τα παράτησα αυτά και ξέφυγα προ πολλού. Απλά τα παρατηρώ και εκνευρίζομαι που μου είστε τόσο… αντικειμενικοί.
Επίσης κάνω μια μελέτη χαρακτήρων. Όταν την πέφτουμε και κοροϊδεύουμε την Ζωή, την Ραχήλ και άλλα προσώπατα, τότε είμαστε ρατσιστές και άλλα πολλά. Όταν κράζουμε τον Άδωνη για τις αηδίες του, δεν μας κατηγόρησε ποτέ κανείς. Αυτό και μόνο φτάνει για να σε πάει απέναντι.
Έχουμε ένα υπέροχο κοκτέιλ, έχουμε. Εκρηκτικό.
Και γενικώς αυτό που ακούμε να ξεφωνίζει η μια παρέα τις πονηριές της άλλης (για ίδιον συμφέρον) κι εσείς μετά βρίζετε μονάχα τη μια πλευρά κι αυτό πολύ το γλεντάω. Γενικώς. Άντε, θα την κλείσω την tv να βγω στο μπαλκόνι, κακό μου κάνει, λέω και καμμιά κουβέντα παραπανίσια, σας πικραίνω κι εσάς του ποιοτικού ρεπερτορίου. Βάλτε μια μπύρα παγωμένη. Καλό βράδυ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
