Καλοκαίρι και καταχνιά!
Καιρός αλλόκοτος, βγαίνω τη νύχτα με το κιάλι να μελετώ τα σύννεφα, να μυριστώ μη σας πω τι, μπας και βρω το πότε θα κάνει ξαστεριά… Τρεις απόπειρες έκαμα για καρπούζι, η πλήρης απογοήτευση. Κολοκύθα. Μα δεν απογοητεύομαι, θα ξαναδοκιμάσω. Εδώ δεν απογοητεύθηκαν οι Σαμαράς και Βενιζέλος με το εκλογικό αποτέλεσμα και επιμένουν, θα μου κοπεί η επιμονή να πετύχω καλό καρπούζι; Α, πα πα!
Πρέπει να σπάει κι η μονοτονία της τηγανιτής πατάτας τα βράδια στην βεράντα. Το πάω εναλλάξ. Μια βραδιά φουλ θερμίδα, τηγανιτά, πατάτες, μελιτζάνες, κεφτεδάκια, άλλοτε μακαρόνια και τα σχετικά, αλλά την επομένη κύριος. Καρπούζι. Πάει το κατρουλιό σύννεφο, αλλά δεν πειράζει. Ξαλάφρωμα.
Καλοκαίρι και καταχνιά!
Αμ τη δήλωση; Την υποβάλατε την φορολογική δήλωση; Εμείς όχι ακόμη, είμεθα της τελευταίας στιγμής. Αυτά και σας φιλώ. Ελπίζω την Παρασκευή να μην πνεύσουν οι ανέμοι. Ο Αίολος να κρατήσει το ασκί του σφραγισμένο, να εκδράμω με το βατραχοπέδιλο παραμάσχαλα…
Καρπούζι για απόψε δεν έχει στο ψυγείο, οπότε… φανταστείτε ό,τι πιο κολασμένο και συγχρόνως απλό. Η παρέα όπως συνηθίζεται με τις προσκλήσεις, έρχεται την τελευταία στιγμή. Για να σωθούν τα ρεσώ που καίνε από νωρίς το απόγευμα και να τεντώσουν τα νεύρα μου. Και πού τους παίρνω από τα μούτρα τι βγαίνει; Γι’ αυτό θα κάνω ότι χάρηκα που άργησαν και ταχτοποίησα κάτι εκκρεμότητες. Με σας μιλούσα εδώ, αλλά δεν το ξέρουν. Μουτς.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
