Κατακαλόκαιρο, η πόλη στους ρυθμούς της. Στοίβες καρπούζια πάνω στα Ντάτσουν, τα μπαλκόνια το απόγευμα κατουράνε τους περαστικούς, το αεράκι ανεμίζει απαλά λινά φουστάκια (λευκά κατά προτίμησιν), για τα μαγαζιά αφήστε, δεν βρίσκω κάτι αισιόδοξο να πω. Πιτσιρικάδες γκαζώνουν τις μηχανές, τα καφέ βγάζουν τραπεζάκια έξω, νέα και παλιά σουξέ στη διαπασών. Οι ηλίκιωμένοι γκρινιάζουν λιγάκι, αλλά κατά βάθος το χαίρονται.
Χθες το απόγευμα πήρα ένα μεγάλο βάζο υποβρύχιο. Και θυμήθηκα που παλιά στράβωνα με δαύτο τα κουταλάκια και φώναζε η μάνα μου που δεν έπαιρνα πάντα το ίδιο.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
