Γλύκανε ο καιρός ή μου φάνηκε; Ψάχνω στον Καζαμία για τις αλκυονίδες ημέρες αλλά δεν βρήκα άκρη. Πέρασαν ντούκου; Έπεσε κι εκεί περικοπή; Μπορεί. Πάντως γλύκανε μια στάλα, άλλοι δεν λεν να το γλυκάνουν, τέλος πάντων. Δεν θέλω να συγχύζομαι, ο γιατρός είπε κέφι τρελό. Μου έδωσαν μια συνταγή, λουκάνικα με πατάτες στο φούρνο. Μουστάρδα, πορτοκάλι, σκόρδο και στο τέλος τυριά. Χειμωνιάτικο! Λέω να καταπιαστώ, όσο υπάρχουν οι προμήθειες που λέγαμε. Μετά βλέπουμε. Αργότερα θα κουκουλωθώ, το καλοριφέρ κλείνει νωρίς, να διαβάσω ένα μυθιστόρημα για την φιλία. Δεν με συγκλόνισε, μικρά περιθώρια υπάρχουν πια για να συγκλονιστεί κανείς, αλλά το πααίνει καλά. Διαμαντάκι μέσα στον ωκεανό της σαβούρας που κατακλύζει τα ράφια.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
