Περιμένοντας (και ελπίζοντας σ)την αναπροσαρμογή του ΕΝΦΙΑ! Επίσης περιμένοντας την καινούργια κουζίνα.
Είπα να εκτονωθώ, να προετοιμαστώ, να παραμυθιαστώ. Και βάλθηκα να δημιουργήσω (το δημιουργικόν το πνεύμα), να μεγαλουργήσω στην κουζίνα, χωρίς ηλεκτρική κουζίνα. Είχα κάνει την προετοιμασία επιστρέφοντας το μεσημέρι μες στην ξαφνική νεροποντή (μέχρι και το βρακί μου βράχηκε), στέγνωσα, έριξα έναν υπνάκο σύντομο και ξαφνικά είπα… Θα γεμίσω λουκάνικα! Με την συνταγή που έφτιαχνε η μάνα μου το παστό χοιρινό. Μόνο που δεν θα τα κάνω παστά. Θα τα φυλάξω στην κατάψυξη και θα τα ψήνω για την παρέα, για ένα ποτήρι κρασί τώρα που χειμωνιάζει.
Για άντερα βρήκα βιομηχανικά, αυτά του εμπορίου, δεν θα άντεχα να πλένω και άντερα ζώου, νισάφι. Η συνταγή δοκιμασμένη. Κιμάς χοιρινός χοντροκομμένος, δυόσμος ψιλοκομμένος, σκόρδο τριμμένο, κανέλα, αλάτι, πιπέρι (σε δόσεις ενισχυμένες), ξύσμα πορτοκαλιού και χλιαρό κόκκινο κρασί. Η ζύμη έτοιμη, ξεκουράζεται, μοσχοβολάει και περιμένει. Το χωνί διαμορφώθηκε ανάλογα, όπως εκείνο το αλουμινένιο στο χωριό που έφτιαχνε ο φαναράς επιτούτου. Μόλις τελειώσω, θα πάρω τηλ. τη μάνα μου να της πω τα νέα, να με επιβραβεύσει, αύριο γιορτάζει κιόλας.
Και την Παρασκευή θα δοκιμαστεί η καινούργια κουζίνα.
Ναι, ετοιμάζοντας όλα τούτα άκουγα ειδήσεις, όλα τα πήρε το αυτί μου. Γύρω μας απειλές και μέσα μας φαγούρες… Μαλλιοτραβήγματα στο Πασόκ, μαλλιοτραβήγματα στη Χρυσή αυγή, ταξίματα και κωλοτριψίματα μέχρι αηδίας από τον Σύριζα, ύφος απόγνωσης και τσουρομάδημα απελπισίας στη Ν.Δ, το ίδιο τσουρομάδημα στο πιο σπαραχτικό από την Δημάρ, κάτι ξεκούδουνα από τους Ανεξάρτητους. Όλα μια μαλακία, συγγνώμη κιόλας αλλά δεν βρίσκω πώς αλλιώς να το πω. Μπορεί απάντηση στο “Τι σκατά θα ρίξω μεθαύριο στην κάλπη” να μην έδωσα, πάντως… Καθόλου δεν έπληξα!
Κι αφού το γλέντησα ζυμώνοντας κιμά με μυρωδικά, έκλεισα ραδιόφωνα και tv, όλα αυτά τα σπαστικά, έβαλα μουσική δυνατούτσικα, πλένω χέρια, αρπάζω το χωνί και καταπιάνομαι με το να γεμίσω τα λουκάνικα. Μου έσπασαν τα ρουθούνια.
Άκουσα πως ο καιρός γλυκαίνει το Σαββατοκύριακο, έχω να σκέφτομαι κάτι παρήγορο. Πάλι θα πλατσουρίσω στα ρηχά! Α, χθες φύτεψα δεκάδες βολβούς σε γλάστρες και ζαρντινιέρες. Νάρκισσους, τουλίπες, ίριδες, φρέζιες, κρόκους, κάτι άλλα που δεν θυμάμαι τα ονόματα. Ευχηθείτε μου.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
