Ανακατάληψη επιχείρησαν, σου λέει, οι νεαροί (αγνώστων λοιπών στοιχείων) στη Βίλα “Αμαλία”, ένα κτίριο ιδιοκτησίας του Δήμου Αθηναίων που ποτέ ο ιδιοκτήτης δεν το διεκδίκησε 25 χρόνια τώρα. Πρόσφατα η αστυνομία το εκκένωσε, απομακρύνοντας τους καταληψίες και μέσα βρέθηκαν διάφορα σύνεργα …τέχνης! Μπουκάλια, χιλιάδες μπουκάλια, εύφλεκτα υλικά, τυπογραφείο, τέτοια καθημερινά αθώα παιδικά παιχνίδια. Φίλοι θα δυσανασχετίσουν για όσα λέω εδώ απόψε, αλλά δεν γίνεται να λέμε όλοι τα ίδια, ούτε να συμφωνούμε πάντα μεταξύ μας, όσο κι αν συμπαθιόμαστε. Ανακατάληψη επιχειρήθηκε λοιπόν τα ξημερώματα, πλην ατύχησαν και συνελήφθησαν οι ανακαταληψίες. Στο παιχνίδι πάντα κάποιος χάνει και κάποιος κερδίζει. Αλλά μεταξύ τους, σου ξαναλέει, βρέθηκε κι ο κανακάρης ενός βουλευτή του Σύριζα. Ωωωωωωω, τι έκπληξις! Και τι χαρά που θα έκανε ο Άδωνης, υποθέτω! Εξασφάλισαν θέμα πάλι τα πρωϊνάδικα. Ναι, συμφωνώ, η ευθύνη δεν μπορεί να είναι οικογενειακή. Σε τίποτα. Απλά θυμάμαι ότι πριν χρόνια κάτι δευτεροξάδερφα της Δεξιάς πήγαν συμπεθέροι στο γάμο του βασιλόπουλου (του πρώην, εντάξει) στην Ιγγλετέρα για να φάνε κουφέτα. Και τότε έγινε ο κακός χαμός. Απαξάπαντες οι κοπτόμενοι για το πολίτευμα που έτσι άψογα του λόγου τους ήξεραν να υποστηρίζουν, έφαγαν τα λυσαακά τους. Που θα ερχόταν η νύφη καβάλα στο λευκό το άλογο να καταλάβει τα θερινά ανάκτορα και το κράτος. Έτσι που το κατάντησαν, σιγά μην το καταδεχτεί αυτή. Δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις, αλλά και τότε ξαμολύθησαν στα κανάλια και στα ραδιόφωνα οι Αδώνηδες της εποχής εκείνης, μήτε θέλω κάτι να υπαινιχθώ, μην σπεύσει κανείς. Μόνο σκέφτομαι πόσο σαχλά είναι όλα τούτα, το να προσπαθείς δηλαδή να πιαστείς από κάτι, από ένα στοιχείο αμφιλεγόμενο για να στηρίξεις μια τακτική. Επίσης περιμένοντας να ζεστάνει το μπάνιο μου από ένα μικρό αερόθερμο για να μπω, σκέφτομαι ότι όλοι εκείνοι που κόπτονταν τα χρόνια της Μεταπολίτευσης για το βάθεμα και το πλάτεμα της Δημοκρατίας, τώρα ήρθε η ώρα να φάνε τα σκατά στα μούτρα, συγγνώμη κιόλας αλλά δεν είναι ώρα φαγητού. Το βράδυ το περνάμε με κάτι ελαφρύ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
