Καλά, ψόφια πράγματα στην αγορά, αλλά αναμετρούσα το πρωί τον στολισμό της Αθήνας. Πφφφφ! Πού οι χρυσές εποχές Αβραμοπούλου (τότε τα κοροϊδεύαμε) με την φωτοχυσία, που δεν έμενε στήλος πινακίδας αστόλιστος, κλαρί σκέτο με το φυλλαράκι του, κεφάλι περαστικού που να μην του φορούσαν τα συνεργεία στέμμα με λαμπιόνια να αναβοσβήνουν γράφοντας αμυδρά το όνομα του Δημάρχου. Αργότερα στο Υπ. Υγείας δεν τα στόλισε τόσο ωραία βέβαια, αλλά αυτό είναι άλλη πονεμένη ιστορία.
Τώρα θα την βγάλουμε λιτά. Στο σπίτι έχω ξεχάσει ένα χριστουγεννιάτικο στολιδάκι από πέρυσι ψηλά, πάνω σε μια σιντιέρα. Εκείνο θα παίξει τον ρόλο του δέντρου φέτος. Τα καραβάκια μου τα προτιμώ χωρίς λαμπιόνια, μόνο με άσπρα πανιά, ξάρτια και κουπιά γυαλισμένα, έτοιμα για το ταξίδι. Του νου!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
