Στο πείσμα όλων
Ο Απρίλης με τα λέλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα…
Κάτι βροχές και καταιγίδες ανοιξιάτικες που μας απειλούσαν με δαύτες οι μετεωρολόγες, δεν τις είδαμε. Τζάμπα χάσαμε την εκδρομή στην κοσμική Λούτσα. Μύρισε ο κόσμος γιασεμί, τα βράδια στις πλατείες ο κόσμος κάθεται έξω.
Σε μια βόλτα σε στέκια άλλοτε πολυσύχναστα, διαπίστωσα ότι τα καφέ και τα κλαμπ έχουν γίνει φτηνοφαγάδικα και μόνο αυτά δουλεύουν. Ο πελάτης επιλέγει με βάση το Ό,τι φάει, ό,τι πιεί κι ό,τι αρπάξει ο κώλος του. Το τελευταία δεν είναι και απαραίτητο. Σου λέει ο άλλος θα διασκεδάσω με τα στοιχειώδη, πάνε ανεπιστρεπτί οι εποχές των διακοποδανείων. Φτηνά πράγματα, μεταποιήσεις ενδυμάτων, αναπολήσεις των ημερών της απουσίας μέτρου και των παχουλών αγελάδων. Μια βόλτα για να μην απομουρλαθούμε, μια μπύρα, δυο σουβλάκια στη λαδόκολλα κι όποιος πει κακό για εμάς… το αφήνω το παρακάτω λόγω σαρακοστής.
Α, κάπου στα μεσόγεια προχθές είδα έναν κήπο όλο ντάλιες πολύχρωμες! Και στα πεζούλια των δρόμων ανθίζουν οι παπαρούνες. Στην εξωτική Αγουλινίτσα τέτοιον καιρό η φύσις οργιάζει. Μπορεί όλον τον καιρό η υγρασία τα τσακίζει κόκαλα, αλλά την άνοιξη η βλάστηση αποζημιώνει (εμάς τους επισκέπτες μόνον, φαντάζομαι). Επίσης αφθονούν οι τριτσιμπίδες. Ξέρετε, αυτά που εσείς εδώ στις πόλεις ενθουσιάζεστε και σκούζετε Μαργαρίτες μαργαρίτες, χτυπώντας παλαμάκια, αυτές με τα κίτρινα άνθη, τα ολίγον δύσοσμα. Εμείς σταυροκοπιόμαστε ξαφνιασμένοι με τον ενθουσιασμό σας (σας βλέπαμε πάντα ως ολίγον βουτυρόπαιδα άλλωστε σαν κατεβαίνατε Χριστού-Λαμπρή κι είσαστε τόσο μυγιάγγιαχτα), τις τριτσιμπίδες τις είχαμε για ντιπ παλιόχορτα και δέναμε εκεί τα γαϊδούρια για να τις ξεπαστρέψουν. Καμμιά φορά, παιδιά, τρώγαμε το τρυφερό βλασταράκι ξεφλουδισμένο. Μόνο την Πρωτομαγιά φτιάχναμε κάτι χαζές γιρλάντες, τα κίτρινα άνθη κομμένα, περασμένα σε κλωστή.
Όπως και να έχει, προετοιμαστείτε για το Πάσχα, για το καλοκαίρι. Έαρ το γλυκύ!
Έχετε υπομονή και βρείτε τρόπους βολέματος ελλείψεων και των… αδυναμιών. Ζούμε πλέον εντελώς διαφορετικά. Πώς είναι κάτι περιγραφές γιορτών σε μυθιστορήματα δεκαετίας του ’50 & του ’60; Ε, αυτό. Φτιάξτε κουλούρια και κουραμπιέδες. Βγείτε σε ένα μπαλκόνι με θέα, πάρτε βαθειές ανάσες και αγναντέψτε πέρα μακριά. Μην αναζητήσετε καράβια στο βουνό και ψάξετε μετά τι τα έχει σύρει, έχουμε σαρακοστή, παρά κάνετε σκέψεις αθώες. Αγναντέψτε την ανοιχτή γραμμή των οριζόντων.
“Εξελέξατο ο Κύριος τα μωρά του κόσμου, ίνα τους σοφούς κατακρίνει. Και τα πετεινά του ουρανού εξελέξατο, ίνα τους υψηπετείς ταπεινώσει…”
Κάποια στη γειτονιά μαγειρεύει χταπόδι με μακαρονάκι κοφτό, μοσχομυρίζει ο άνηθος με το κρεμμύδι. Μέρες γλυκές, κατανυκτικές, μα κι απέραντα ερωτικές… Στο πείσμα όλων.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
