Σάββατο και Δεκέμβρης! Περιποιήθηκα κι έστρωσα το σπίτι, ζυγώνουν Χριστούγεννα (αν και δεν είμαι φαν της γιορτής, τουναντίον), κρύο αλλά όχι για μαγκάλι ακόμα, ο Σύριζα ευνουχίζει τις συνιστώσες του & τις κάνει μια παρέα, σου λέει, αφήστε τα, είπα κι εγώ να το γιορτάσω. Ψευτοστόλισα μια στάλα, δυο μπάλες μεγάλες κρεμαστές στο φωτιστικό & μια καρικατούρα δενδρακίου πάνω στην tv. Αλλά επειδή η μάνα μου στο χωριό ανήμερα Χριστούγεννα θα μου φτιάξει μια κότα χωριάτικη σούπα, να την ξεκοκαλίσω ολάκερη μονάχος μου, είπα να φτιάξω την γαλοπούλα απόψε. Έτσι, εις ανάμνησιν ενός παρτσακλού εθίμου των αμερικανών, του εθίμου της γαλοπούλας, εκεί ο πρόεδρος, σου λέει, μέσα σε κλίμα πανηγυρικό χαρίζει την ζωή σε μια, την ομορφότερη, ενώ όλες οι άλλες γαλοπούλες πάνε φούντο οι άμοιρες για να χοντραίνουν οι αμερικάνικοι κώλοι, εις ανάμνησιν λοιπόν του εθίμου τούτου κι επειδή δεν θα την χαρώ τις γιορτές, είπα να την σαβουριάσω απόψε. Κι επειδή είναι άνοστη η δόλια, την πήρα σε παϊδάκια, την τηγάνισα μαζί με σκόρδο μπόλικο και με πιπεριές από τις δικές μου, ύστερα την μέθυσα με μπύρα άφθονη και την άφησα να σιγοβράσει. Συνταγή δικής μου επινοήσεως, ελπίζω να τρώγεται. Νηστικός όλη τη μέρα λόγω υποχρεώσεων (αλλά και βαρεμάρας) μετά από πολύν καιρό θα φτιάξω κι ένα βουναλάκι πατάτες τηγανιτές, επιτέλους βρήκα προχθές καλές. Όλη την προηγούμενη περίοδο είχα ατυχήσει, έβρισκα κάτι πατάτες σαν εκείνες που μοίραζαν πέρυσι στο κίνημα της πατάτας που πουλούσαν οι παραγωγοί τάχα φθηνές κι έτρεχε ο κόσμος, εκείνες που ήσαν καμμένες από τον πάγο, άρα για πέταμα. Α, να κάμω και μια επισήμανση εδώ σε φίλους. Αξιότιμες κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι (έτσι προσφωνούσαν παλιά), όταν γράφετε κάτι δικό σας εδώ ή όταν ανεβάζετε κάτι κλεμμένο ως δικό σας (ναι, ναι κι ας κάνουμε πως δεν το καταλάβαμε), ή όταν πάλι ανεβάζετε φωτογραφίες, δεν είναι ανάγκη αποκάτω να σπεύδετε να πατάτε κι ένα Μου αρέσει από μόνοι σας. Είναι κουταμάρα, με συγχωρείτε κιόλας αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη γλυκύτερη. Αφήστε το αυτό να το κάνουμε εμείς. Καλό βράδυ και δεν θέλω θυμούς όταν κάνουμε μαλακία. Φιλιά.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
