Τα Επτά Μυστήρια της Εκκλησίας
Τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας είναι επτά. Υποχρεωτικά είναι το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Εξομολόγηση και η Θεία Ευχαριστία ( ή Θεία Κοινωνία ). Προαιρετικά είναι η Ιεροσύνη, ο Γάμος και το Ευχέλαιο.
Μυστήριο: είναι πράγμα Ιερό αισθητό που έχει μέσα του δύναμη Θεία καλυμμένη, με την οποία παρέχει τη σωτηρία και τα μέσα για την σωτηρία.
Τρία είναι τα ουσιαστικά των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας:
– Η Θεία σύσταση,
– Η ορατή μορφή και
– Η μετάδοση της Θείας Χάριτος.
Ο πατέρας Κάλλιστος Ware σημειώνει: “όταν μιλάμε για επτά μυστήρια δεν πρέπει να τα απομονώνουμε από τις πολλές άλλες πράξεις τς Εκκλησίας που διαθέτουν μυστηριακό χαρακτήρα, και οι οποίες συμβατικά ονομάζονται μυστηριακές πράξεις ή Αγιαστικές τελετές. Στις Πράξεις αυτές ανήκει η τελετή της μοναχικής κουράς, ο Μεγάλος Αγιασμός των θεοφανείων, η τελετή τη ταφής”.
Το Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος:
το ίδρυσε ο ίδιος ο Κύριος μετά την Ανάστασή του, όταν στους μαθητές του έδωσε εντολή να μεταφέρουν την πίστη σε όλα τα έθνη της γης και να Βαπτίζουν τους ανθρώπους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Το Ιερό Χρίσμα:
σφραγίζει με τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος και την νέα ύπαρξη μετά το Βάπτισμα, να εισέλθει στην Οδό των Πνευματικών Αγώνων και ν’ αξιοποιήσει υποκειμενικά το αγαθό του Ιερού Βαπτίσματος.
Το Ιερό Μυστήριο της Εξομολόγησης:
με το Μυστήριο της Εξομολόγησης οι πιστοί παίρνουν άφεση αμαρτιών για τις αμαρτίες που έχουν μετανοήσει ειλικρινά και τις έχουν εξομολογηθεί σε Ιερέα.
«Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.»
Ματθ.18,18
«ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.»
Ιωαν.20.23
Ο Ιερέας που έχει δικαίωμα να εξομολογεί λέγεται Πνευματικός και την Χάρη της άφεσης αμαρτιών την έδωσε ο Ιησούς Χριστός στους Αποστόλους και από εκείνους πέρασε στους Επισκόπους και στους Ιερείς με την Αποστολική Διαδοχή. Ο Άγιος Ειρηναίος εξηγεί ότι η Αποστολική Διαδοχή εξαρτάται τόσο από τη χειροτονία όσο και από την Ομολογία της Ορθής Πίστεως.
“Δια τούτο τοις εν τη Εκκλησία πρεσβυτέροις υπακούειν δεί, τοις την διαδοχήν έχουσιν από των αποστόλων, καθώς επεδείξαμεν, τοις σύν τη επισκοπική διαδοχή το χάρισμα της αληθείας ασφαλές, κατά την ευδοκίαν του Πατρός ειληφόσι”.
Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας:
ίδρυσε απ’ ευθείας ο Κύριος Ιησούς Χριστός, το εσπέρας πριν του Πάσχα.
Ο Κύριος λαβών άρτον: τον ευλόγησε και αφού τον έκοψε τον έδωσε στους Μαθητές του, είπε: «Λάβετε, φάγετε τουτό εστί το Σώμα μου». Ομοίως, αφού έλαβε το Ποτήριο και ευχαρίστησε, και είπε: «Πίετε εξ’ αυτού πάντες τούτο έστι το Αίμα μου το της Καινής Διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον».
Η Θεία Κοινωνία μας ενώνει με το Χριστό αλλά και μεταξύ μας. Ο Ιερός Αυγουστίνος γράφει ότι: είναι σημείο ενότητος ανάμεσα εμάς τους ανθρώπους και δεσμός αγάπης. Ιδιαίτερα κατά τις στιγμές των πειρασμών και των θλίψεων, στις διάφορες ασθένειες και δοκιμασίες η Θεία Μετάληψη είναι φάρμακο και για την ψυχή και για το σώμα.
Δεν επιτρέπεται όμως: ο Χριστιανός Ορθόδοξος να Κοινωνήσει των αχράντων Μυστηρίων από Ρωμαιοκαθολικό ούτε Ρωμαιοκαθολικός από Ορθόδοξο. Είναι πολύ μεγάλη αμαρτία.
Το Μυστήριο της Ιεροσύνης:
για τον Ιερατικό βαθμό των Διακόνων λέγεται ότι οι Απόστολοι «προσευξάμενοι επέθηκαν αυτοίς τας Χείρας». Για τους Πρεσβυτέρους, διόριζαν δια Χειροτονίας στις κατά τόπους Εκκλησίες ο Απόστολος Παύλος και Ιδρυτής της Εκκλησίας μας και ο Βαρνάβας. Ομοίως και οι Απόστολοι κατέλιπον δια Χειροθεσίας διαδόχους αυτών στο Επισκοπικό Αξίωμα, όπως ο Παύλος τον Τιμόθεο στην Έφεσο και τον Τίτο στην Κρήτη.
Το Ιερό Μυστήριο του Γάμου:
τον φυσικό αυτό δεσμό ο Σωτήρας ανύψωσε σε Μυστήριο στην Καινή Διαθήκη. Κλασικό σχετικά είναι το χωρίο προς: (Εφεσ. 5ο Κεφ. παράγραφοι: 23-25), όπου ο Απόστολος Παύλος χαρακτηρίζει την ένωση ανδρός και γυναικός σαν Εικόνα της Μυστηριακής ενώσεως του Ιησού Χριστού μετά της Εκκλησίας, συνάγων ότι ο άνδρας οφείλει ν’ αγαπά τη γυναίκα του, όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία.
Το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου:
η Ακολουθία του Ιερού Ευχελαίου τελείται και σε ελαφρές ασθένειες και κυρίως την Μεγάλη Τετάρτη για όλους.
Το παραπάνω κείμενο μας έστειλε ο κ. Ιωαννίδης Δ. Αχιλλέας, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!
