της Βάσως Κ. Ηλιάδη
Η ζωή μιας γυναίκας ξεκινά με τη γέννηση. Απαραίτητο εργαλείο τροφοδοσίας της ζωής αποτελεί το μπιμπερό.
Όσο τα χρόνια περνούν το μικρό ον αναπτύσσεται. Αποκτά και άλλα ενδιαφέροντα πιο πνευματικά και όχι μόνο υλικά. Διαβάζει, ωριμάζει, ολοκληρώνει την προσωπικότητά του. Γνωρίζει τον Ντιντερό και άλλους λογίους. Ετοιμάζεται για την αγορά εργασίας, για μια θέση στην ελληνική κοινωνία, όπου θα προσφέρει και θα του δίδεται το αντίτιμο της προσφοράς του.
Ώσπου έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι το μόνο που χρειάζεται μια θηλυκού γένους ύπαρξη για να θεωρείται πετυχημένη και κοινωνικά αρεστή (με ευχάριστη προσωπικότητα) είναι να γίνει, να μεταμορφωθεί σε Barbie και Μπιμπιμπό ή αλλιώς σε Bimbo. Δηλαδή μια άψυχη κούκλα της βιτρίνας χωρίς απαιτήσεις και άποψη, που θα υπακούει στον εργοδότη ή στο σύζυγο, πάντα με ένα «φορεμένο» χαμόγελο στο στόμα.
Εάν δεν συμβιβαστεί με το πρότυπο Bibibo θεωρείται ανώμαλη, λεσβία, παράξενη και κοινωνικά απόβλητη. Εξάλλου, είναι οι ίδιες οι γυναίκες που λατρεύουν τις ψηλοτάκουνες γόβες και τα ψεύτικα μαλλιά…
