8. Σύνθια Χάρροντ – Ήγκλς, «Εγώ η Βικτωρία», μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 1995-1996.
Μια κοπελίτσα χωρίς πατέρα μεγαλώνει σχεδόν φυλακισμένη στο μουντό, τελματωμένο περιβάλλον των ανακτόρων του Κένσινγκτον, περιφρονημένη από τους γαλαζοαίματους συγγενείς της, καταπιεσμένη από την ανόητη μητέρα της. Μόνο το ακατάβλητο πείσμα της τη στηρίζει καθώς περιμένει την ημέρα της λύτρωσης, την ημέρα που θα στεφθεί βασίλισσα της Αγγλίας. Είναι η Βικτωρία, κι αυτή είναι η ιστορία της όπως καταγράφεται με τα δικά της λόγια στα τελευταία, ταραγμένα χρόνια της ζωής της.
Με ανθρωπιά και χιούμορ η βασίλισσα Αυτοκράτειρα της μισής σχεδόν οικουμένης στρέφει το βλέμμα πίσω στην ογδοντάχρονη πολυκύμαντη ιστορία της, φέρνοντας στο νου της οικογενειακές κρίσεις, δημόσιους θριάμβους, επαναστάσεις, πολέμους και δυναστείες που κατέρρευσαν, μα πάνω απ' όλα τη μεγάλη, αναλλοίωτη αγάπη που φώτιζε κάθε πτυχή της ζωή της.
Σύνθια Χάρροντς – Ήγκλς: σπούδασε αγγλικά και ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο University College του Λονδίνου. Το 1972 της απονεμήθηκε το Βραβείο Νέων Συγγραφέων για το πρώτο της μυθιστόρημα, το The Waiting Game. Το 1993 το μυθιστόρημά της «Έμιλυ» απέσπασε το βραβείο καλύτερου ρομαντικού μυθιστορήματος. Το «Εγώ η Βικτωρία» είναι το τεσσαρακοστό έργο της.
Β
9. Μαργαρίτα Καραπάνου, «Ο Υπνοβάτης», ε΄έκδοση, εκδ. Ερμής, Αθήνα 1988, Δ΄ανατύπωση
«Ο Θεός ήτανε κουρασμένος… Έβλεπε τη γη του και πως είχε καταντήσει… Οι άνθρωποι τον είχαν προδώσει. Αποφασίζει λοιπόν να στείλει στη γη ένα Θεό καινούργιο, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή τους, τον Θεό που θα τους άξιζε.
Έσκυψε τότε στη γη κι έκανε εμετό. Πάνω σ' ένα ελληνικό νησί. Το ελληνικό νησί, μικρόκοσμος της σημερινής Ελλάδας και γενικότερα του σύγχρονου πολιτισμού, ένας πύργος της Βαβέλ, όπου οι γλώσσες, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα φύλα συγχέονται.
Ο Μανώλης, ο νέος Μεσσίας, περνάει σ' αυτό το χώρο σαν υπνοβάτης, αγνοώντας μέχρι τέλους τη θεϊκή του φύση. Σαν υπνοβάτες, εξάλλου, περνούν και όλα τα άλλα πρόσωπα.
Μια απεικόνιση του διαλυμένου κόσμου μας, αιχμηρή, σουρεαλιστική και απεγνωσμένα κωμική, όμως γεμάτη συμπόνια».
Η Μαργαρίτα Καραπάνου γεννήθηκε το 1946. Μεγάλωσε στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι. Δούλεψε ως νηπιαγωγός στην Αθήνα. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» δημοσιεύτηκε αρχικά στην Αμερική και τη Γαλλία. Ύστερα στην Ελλάδα, στη Σουηδία και στο Ισραήλ. Απέσπασε θερμούς επαίνους από κριτικούς και συγγραφείς, όπως τον Jean-Pierre Faye, τον John Updike και τον Jerome Charyn. «Ο Υπνοβάτης» είναι το δεύτερό της μυθιστόρημα.
