Αυτή η πόλη με διώχνει με τον τρόπο της. Έχει βρει χίλια δυο τεχνάσματα, έχει στήσει άπειρες παγίδες, έχει προσλάβει τέρατα, σαν τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, για να μ' εμποδίσει να φτάσω στη γαλήνη της ψυχής μου. Οι εσωτερικές μου αντιστάσεις νιώθω να μ' εγκαταλείπουν. Μια αυτοκαταστροφική μανία με βυθίζει στην πιο μεγάλη απελπισία. Ματαιώνω τους στίχους μου έναν έναν.
Παρεκκλίνω απ' τη σχεδιασμένη πορεία μου και πέφτω σε χαντάκια με φλεγόμενες βάτους. Καίγομαι αναλώνομαι σαν κεράκι και μαζεύω τη στάχτη μου σε πήλινο αγγείο. Αυτό το αγγείο κάποτε θα το ζωγραφίσω μ' αγγέλους για να ταξιδέψω στα φτερά τους τα χαμένα μου όνειρα. Για ν' αγαλλιάζει η τέφρα μου στην προσδοκία των ουρανών και της θάλασσας.
Αυτή η πόλη με θανατώνει με τον τρόπο της, τα γκρίζα πρωινά που περπατώ χωρίς σκοπό, δίπλα σε χέρσα χωράφια τα θλιμμένα απόβραδα που τα μάτια μου γεμίζουν από χρώματα παράξενα: όταν σμήνη από πουλιά σπαθίζουν τον αέρα τότε που ο Μάης φυλακίζεται σε στενά μπαλκόνια και στενές καρδιές. Όμως η Άνοιξη για να τραγουδήσει τη χαρά χρειάζεται ευρυχωρία, μεγάλα μπαλκόνια κι ανοιχτές καρδιές. Κι αυτή η πόλη κρύβει τα θαύματα της ζωής με μεγάλη επιμέλεια. Κι υπάρχουν «θαύματα» και στην πόλη αυτή που μας διώχνει, που μας θανατώνει. Μόνο που για να μας αποκαλυφθούν πρέπει ν' απαλλάξουμε το μυαλό και την καρδιά μας απ' τα φτιασιδώματα που μας φόρτωσε η αλαζονεία, η προσποίηση κι ο φθόνος να διώξουμε από πάνω μας χα ψεύτικα στολίδια της συμβατικότητας και του κακώς ευνοούμενου επαρχιωτισμού. Να δώσουμε το περιθώριο στους εαυτούς μας και στους συμπολίτες μας να φανερώσουν τ' αφανέρωτα που τους πλήγωσαν μυστικά. Έτσι θ' ανασάνουμε το δροσερό, το ζωογόνο αέρα της αναπόφευκτα περιορισμένης μας ελευθερίας.
Έτσι η πόλη αυτή δεν θα μας διώχνει ούτε θα μας θανατώνει. Και έτσι πάλι θα την αγαπήσουμε όχι γιατί πρέπει να παινεύουμε το σπίτι, αλλά γιατί το σπίτι μας θα μας παρέχει γαλήνη κι ισορροπία. Γιατί τότε η πόλη μας με τους ανθρώπους της θα μας προσφέρει γνήσιο κρασί χαράς, ηρεμία σαν ένα μικρό, απρόσμενο θαύμα.
Ας αξιωθούμε μια τέτοια πόλη.
