Με φόρους και με τόκους θέλουν να σβήσουν τις ζωές και τα όνειρά μας. Κόψανε μισθούς, συντάξεις, φάρμακα, κλείνουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία.
Γιατί;
Επειδή είναι άπληστοι και αχόρταγοι; Σωστό αυτό, αλλά δυστυχώς μόνο εν μέρει.
Η κατάσταση έφτασε στο σημερινό χάλι, και πιθανότατα ακολουθεί και συνέχεια, επειδή ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ.
Δυστυχώς αυτός είναι ο κυριότερος λόγος. Σε καμία περίπτωση δεν τα φάγαμε μαζί τους. Αλλά οφείλαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω για να τους αντισταθούμε.
Σημασία όμως έχει τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Το φαρμάκι το ήπιαμε. Θα περιμένουμε να πεθάνουμε καθώς μας δίνουν κι άλλο; Δόση προς δόση; Θα πέσουμε για τον αιώνιο ύπνο; Ή θα ξυπνήσουμε; Θα αλλάξουμε; Θα σωθούμε;
Εξήντα χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821 η Ρωμιοσύνη κόντεψε να σβήσει για πάντα. Ούτε Ελληνικά δε μιλούσαμε. Κι ήρθε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα ο Ρήγας Φεραίος και η θράκα της ελληνικής ψυχής άναψε και θέριεψε.
Η Ρωμιοσύνη δεν είναι για να την κλαις. Έχουμε περάσει πολύ χειρότερα στην Ιστορία και φαίνεται ότι έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας.
Έχουμε αγώνα αύριο! Μέσα στο παραβάν του εκλογικού τμήματος, η ψήφος μας το πρώτο λιθαράκι για το μέλλον των παιδιών μας.
Θα κλείσω με δάνειο από το twitter του Κώστα Βαξεβάνη. Τα παρακάτω τα έγραψε λίγη ώρα μετά την νίκη της Εθνικής Ομάδας:
Ψηφίστε ό,τι θέλετε αύριο αλλά όχι επειδή φοβάστε.
Επειδή ονειρεύεστε.
Έτσι νικούν οι άνθρωποι. Και στη μπάλα και στη ζωή.
