Είδα έναν κύριο να οδηγεί περήφανα το αυτοκίνητό του, έχοντας αγκιστρωμένη στην πόρτα του την κυματίζουσα γαλανόλευκη.
Είδα έναν αξιοπρεπέστατο παππού να υψώνει επιτιμητικά το μπαστούνι του στο φορτηγό που είχε κλείσει την διάβαση των πεζών σε κεντρικό φανάρι.
Είδα την Πατησίων να μην έχει πεζοδρόμιο παρά στενό μονοπάτι ανάμεσα σε στρωμένα σεντόνια που πάνω τους στοιβάζονταν κάλτσες, σώβρακα και τσάντες, γυαλιά ηλίου και γιρλάντες…
Είδα την ελπίδα να θριαμβεύει. Τοίχος γκρι και τυφλός παλιάς πολυκατοικίας. Μόνο ένα ξεφτισμένο λούκι πάνω του και πίσω από αυτό, μια κάπαρη να έχει ανοίξει τα λουλούδια της και να δίνει ομορφιά στην ασχήμια.
ΟΡΑ
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
