Καθώς το Άβαταρ καλπάζει ασυγκράτητο προς το ρεκόρ του Τιτανικού (είναι πλέον βέβαιο ότι θα ξεπεράσει σε εισπράξεις το προηγούμενο επικό δράμα του Τζέημς Κάμερον τόσο στην Αμερική όσο και σε όλον τον κόσμο) πληθαίνουν οι φωνές εναντίον της ταινίας. Τι πρόβλημα έχουν όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται; Πολλά και διάφορα, από όλα έχει ο μπαξές.
- Η ταινία είναι ρατσιστική. Η απεικόνιση των Ναβί, των γαλάζιων τρίμετρων ιθαγενών της ταινίας, φέρνει στο νου υπέρ το δέον μια κλισαρισμένη εικόνα των αφροαμερικανών και των ιθαγενών πληθυσμών της Αμερικής.
- Η ταινία είναι αντί-αμερικανική. Ναι, ακούστηκε κι αυτό. Το επιχείρημα είναι πως οι αμερικανικές πολυεθνικές εταιρίες παρουσιάζονται να θέλουν να καταστρέψουν έναν ολόκληρο πλανήτη (ή μήπως είναι φεγγάρι; Δε θυμάμαι), την Πανδώρα, για χρηματικό κέρδος.
- Η ταινία είναι κατά του αμερικανικού στρατού, που εμφανίζεται να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των προαναφερθεισών εταιριών φτάνοντας μέχρι τη γενοκτονία.
- Η ταινία είναι αντί-χριστιανική. Με τις ευχές του Βατικανού που εξέδωσε «προειδοποίηση» κατά της ταινίας καθότι θεοποιεί τη φύση (πού ξανακούστηκε!)
- Τι; Νομίζατε πως τέλειωσε η λίστα; Αμ δε! Η ταινία είναι επίσης – δε σας κάνω πλάκα – υπέρ του καπνίσματος! Ω λα λα! Ναι, κάποιος/κάποια (ονόματα δε λέμε) τολμά να καπνίσει στην ταινία.
- Και τέλος, η μοναδική «φωνή» που στέκει: η ταινία είναι αναμάσημα προηγούμενων ταινιών, από το Χορεύοντας με τους Λύκους έως, φυσικά, το Ποκαχόντας.
Τι να κρατήσουμε από όλα αυτά; Τίποτα. Ας δούμε την ταινία γι’ αυτό που είναι. Ένα ψυχαγωγικό έπος, με καλή δομή (ειδικά το πρώτο μισό, το δεύτερο μισό βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς αυτό που όλοι αναμένουμε), μετρημένη χρήση της τεχνολογίας 3-D, εντυπωσιακά οπτικά εφέ, αρκετές συγκινητικές σκηνές και, πάνω απ’ όλα, σημαντική δόση παραμυθιού που συνεπαίρνει τα παιδιά και αγγίζει τους μεγάλους.
Ελπίζω, πάντως, πως η Ακαδημία δε θα ρίξει όλα τα μεγάλα βραβεία Όσκαρ στο Άβαταρ, μια ταινία που μάλλον θα είχαν αγνοήσει αν είχε πατώσει στα ταμεία, κι ότι θα τολμήσουν να βραβεύσουν για πρώτη φορά μια γυναίκα με το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη, όχι γιατί είναι γυναίκα, αλλά γιατί γύρισε πράγματι την καλύτερη ταινία του 2009 (μαζί με το Where the wild things are). Μιλάω για την Kathryn Bigelow και την ταινία Hurt Locker.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΜΠΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ
Το Λογοτεχνικό Μπιστρό της Στέλλας, είναι ένα Ηλεκτρονικό Λογοτεχνικό Περιοδικό που θα εκδίδει ένα καινούριο τεύχος κάθε δύο με τρεις μήνες, αλλά θα ανανεώνεται σε εβδομαδιαία βάση με νέα, γκάλοπ, θέματα συζήτησης, διαγωνισμούς, συνταγές και πολλά, πολλά άλλα.
Ρίξτε του μια, ή καλλίτερα περισσότερες ματιές, κάνοντας κλικ εδώ!