Δενδροστοιχίες
στο λευκό λαμπυρίζουν χιόνι.

Παράλληλα χαμηλά βουνά
καμωμένα από λάσπη
κι ανάμεσα καφέ ήρεμα
ποτάμια.

Στις όχθες τα πουλιά
προσγειώνονται
και πίνουν νερό.

Λατρεύω το βυσσινί βελουδένιο
τραπεζομάντιλο,
με τα χαραγμένα σταφύλια και αμπελόφυλλα.
Εκεί πάνω χάνω το γήινο βάρος μου,
και πετώ πάνω από ονειρικές πόλεις.

Χρυσάνθεμα και
Σταγόνες Βροχής
είναι μια
Ρομαντική Πραγματικότητα
του χειμώνα.

Χειμωνιάτικη εικόνα

Καστανή Γη,
Καπνισμένα Δένδρα,
Γκρι Ατμόσφαιρα.

Σε κάθε
μικρό σιδηροδρομικό σταθμό
υπάρχει ένα παλιό βαρύ μοναχικό ποδήλατο
ενός παλιού βαρύ μοναχικού σταθμάρχη
και γύρω στο τοπίο ερημιά.

Μωβ πασχαλιές ανθίζουν
δίπλα στα ερείπια.
Μωβ πασχαλιές ανθίζουν
δίπλα στους φράχτες.

Μοναχικές γυναίκες
χήρες ταλαιπωρημένες
περπατούν στους δρόμους,
της γειτονιάς, το βράδυ.

Νέες γυναίκες του παρελθόντος
ράκη του παρόντος
σιωπηλά φαντάσματα
σέρνουν τα πόδια τους
στα πεζοδρόμια.

Η βροχή στον γήινο ωκεανό
της νύχτας.

Ο κάθε άνθρωπος
πρέπει να έχει
ένα μπλού-τζήην
στην ιδιοκτησία του.

Μικρό αφιέρωμα στα παιδιά του χιον8ιού.

Τίναξα με τον χρωστήρα μου εκατομμύρια
Χρώματα στο διάστημα, κι αυτά έγιναν κρύσταλλοι
διάφανοι.
Τα μάζεψαν άγγελοι και τα έστειλαν ανάλαφρο
Χιόνι άσπρο πάνω στη γη. Πυκνό, άσπιλο
Εμείς βγήκαμε από τα σπίτια μας.
Πήραμε πολλές νιφάδες και κάναμε
έναν άσπρο χιονάνθρωπο
στην μέση της χιον8ισμένης πλατείας.
Του βάλαμε δύο μαύρα κάρβουνα για μάτια
ένα καρότο-μύτη και το κόκκινο κασκόλ
του μικρού Ιωάννη.

Η γιαγιά της Ισιδώρας μας δώρισε
την σκούπα με το μακρύ κοντάρι.
Η μικρή Άννα είχε την τιμή να του φορέσει
το ψηλό μαύρο καπέλο.
Μετά πιαστήκαμε με τα παιδιά χέρι με χέρι,
σε χορό κυκλικό γύρω από τον χιονάνθρωπο,
και ζωγραφίσαμε την ζωγραφιά μας στην
δική σας φαντασία.

Έλα να επιβιβαστούμε
μοναδικοί επιβάτες
σε ένα ξύλινο καράβι
και να χαθούμε στον ωκεανό
εκεί όπου η γραμμή του ορίζοντα
τέμνεται.

Και ένα ασημί σύννεφο
θα λάμπει πάντα στο βάθος.

Μπλε Μεταξωτά Σεντόνια
Υγρά πέταλα από Μακριά
Μωβ Χρυσάνθεμα και
Κίτρινα Βρεγμένα Πέταλα Τριαντάφυλλου
Άσπρες γαρδένιες που δεν πρόλαβαν
να κιτρινίσουν.

Είμαι ο φύλακας του νερού
άπατου ωκεανού,
του πιο ωραίου διάπυρου μυστικού,
προνόμιο χρυσού αετού,
των απλησίαστων απόρθητων βράχων.

Το πιο ωραίο μου μυστικό
έχω τοποθετήσει ακοίμητο
πάνω σε μπλε μετάξι.

Στο ερημητήριό μου

Το γιασεμί τώρα
αναδύει νύχτα,

και τα μακριά σου δάχτυλα
που ποθώ να φιλήσω
απλώνονται στο άπειρο.