Χιόνισε λοιπόν στο όμορφο χωριό μας, όχι όμως πολύ… Ήταν όμως αυτό το λίγο χιόνι που μας έφερε χαρά… Το σχολείο μας δεν λειτούργησε λόγο του παγετού… και η χαρά μας ήταν ακόμα πιο μεγάλη…
Η γιαγιά η Στέλλα έβρασε γίδα… Γίδα βραστή μόνο με το παχύ της μαγειρεμένη, με μπόλικο μαύρο πιπέρι και σκόρδο…
Να τρως κρυώνεις απ’ το χιόνι και να τρέχει η μύξα από την κόκκινη μυτούλα…
Η Γαλάτιστα είναι ένα χωριό στον ορεινό όγκο της Χαλκιδικής… Φημίζεται για τη γίδα τη βραστή… Παλιότερα άναβαν έξω φωτιά και την έβραζαν στον ντενεκέ… Καθώς έβραζε, καπνίζονταν και η γεύση που έπαιρνε ήταν μοναδική… Ζέσταινε τους τσομπαναραίους καθώς γυρνούσαν στη στάνη από την ολοήμερη βοσκή… Ακόμα κ σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που τη μαγειρεύουν με τον τρόπο αυτό…
Το πιάτο άκρως καλοκαιρινό… αλλά στο πισκούτιο* της γιαγιάς της Στέλλας και του παππού του Τσιλιπάκου, τα σερβίτσια είναι όλα παραταίρι*…
Καλό βράδυ σε όλη την παρέα….
*Πισκούτιο = το μικρό δωμάτιο, το βοηθητικό σπιτάκι
*Παραταίρι = το αταίριαστο
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
