Σκέφτομαι πως όταν δεν έχεις αγάπη μέσα σου, απλά μισείς…
Όταν δεν μπορείς, απλά ΔΕΝ κάνεις…
Όταν δεν παραδέχεσαι, απλά κατακρίνεις…
Όταν δεν μπορείς να φτάσεις, δεν έχεις στη σκέψη σου να βάλεις σκάλα και άπλα περιφρονείς…
Όταν δεν ξέρεις να “μαγειρεύεις”, άπλα τρως… σαβούρες…
Όταν δεν μπορείς να προσφέρεις, απλά αδιαφορείς…
Όταν… Όταν… Όταν… Πολλά “όταν”…
Αφήστε αυτούς που αγαπούν, να αγαπούν.
Αφήστε αυτούς που μπορούν, να κάνουν.
Αφήστε αυτούς που ξέρουν να… μαγειρεύουν, να ταΐσουν στόματα.
Αφήστε αυτούς που φτάνουν χωρίς σκάλα, να προσπαθήσουν να φτάσουν πιο ψηλά.
Ας γίνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ λοιπόν, όλοι μαζί ενωμένοι.
Χωρίς μνησικακίες και λογία που μένουν και δημιουργούν πληγές…
Αυτά από εμένα, από εμένα τη #χοντρή, που μπορεί να μην τα μπορώ όλα, αλλά τουλάχιστον ΠΡΟΣΠΑΘΏ.
Καλημέρα με όλους τούς πόνους να περνούν…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
