Συμεών του Θεοδόχου σήμερα…
Ο Άγιος Συμεών ήταν ο ιερέας που υποδέχτηκε την Παναγία στην εκκλησία την ημέρα της Υπαπαντής…
Άλλο ένα έθιμο θα σας πω σήμερα…
Τη μέρα αυτή η γκαστρωμένη δεν έπρεπε να πιάσει μαχαίρι και ψαλίδι…
Αν έπιανε, το μωρό στην κοιλιά θα σημαδεύονταν για πάντα… τα σημάδια του Αγίου Συμεών συνήθως έβγαιναν στην πλάτη ή στο πρόσωπο…
Οι μάνες από τις εγκυμονούσες έκρυβαν τα ψαλίδια και τα μαχαιριά στα σπίτια των κοριτσιών τους…
Οι έγκυες δεν μαγείρευαν κι αν ήταν ανάγκη να φτιάξουν φαγητό, όλα τα έκοβαν με το χέρι, όπως και το ψωμί…
Καθώς γεννούσαν, στο μωρό 40 μέρες δεν έβαζαν σίδερο, δηλαδή νυχοκόπτη ή ψαλίδι στα νυχάκια, παρά τα έκοβαν με το στόμα τους…
Καθώς πήγαιναν να σαραντίσουν το μωρό, μετά την ευχή έπρεπε να πάνε σε τρία σπίτια…
Στα σπίτια κερνούσαν το μωρό ζάχαρη, για ζωή γλυκιά… Αυγό, για να αυγατίσει… Σίδερο (κέρματα ή καρφιά) για να είναι σιδερένιο… Γωνίτσα από ψωμί, για να γωνιάσει, να φτιάξει δικό του σπιτικό… Και βαμβάκι για να ασπρίσουν τα μαλλιά του στα βαθειά γεράματα…
Τη λεχώνα την κερνούσαν ρύζι γλυκό με φιντέ, ατζέμ πιλάφι… Το ρύζι βοηθούσε στη γαλουχία…
Μέχρι και σήμερα, εδώ στην όμορφη Περιστερά, όλα αυτά τα έθιμα τηρούνται ευλαβικά…
Ντόπιο χωριό, με ήθη και έθιμα που σίγουρα θα προσπαθήσουμε να μην χαθούν…
Πιροσκί σχεδόν έτοιμα, περιμένουν τους γιούς μου να ξυπνήσουν…
Καλημέρα σε όλους τούς αγαπημένους…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
