Για μια ακόμα φορά βάλατε χέρι και καρδιά… Ψυχή και αλληλεγγύη…
Το ντουλάπι της μανούλας γέμισε τρόφιμα. Το ψυγείο γέμισε καλούδια. Τα ποτήρια των παιδιών γέμισαν γάλα φρέσκο. Με το τυρί που προσφέρατε, θα γίνει μια ωραία τυρόπιτα. Και το πιο σπουδαίο… Στις καινούργιες σχολικές τσάντες (κάτι που δεν ζήτησα, αλλά προσφέρθηκε απλόχερα) μπήκαν όλα τα σχολικά και των τριών παιδιών, καινούρια και μυρωδάτα για να ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά.
Πόση αγάπη… Πόση βοήθεια…
Και το πιο σημαντικό είναι που όλοι όσοι βοήθησαν, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν με ρώτησε ποιός και γιατί…
Δεν θα αναφέρω ονόματα αυτών που βοήθησαν (αναφέρονται στους επαγγελματίες της περιοχής) γιατί οι ίδιοι δεν το θέλουν και δεν το χρειάζονται… Άλλωστε πάντα σε ό,τι ζητήσω δίνουν με αγάπη και διακριτικότητα.
Λυπάμαι πολύ όμως που περίμενα να εκδηλώσουν ενδιαφέρον οι έχοντες και κατέχοντες και τελικά για ακόμη μια φορά με τάισαν τη σκόνη τους… χρήσιμη και αυτή όμως. Ο καθένας δίνει ότι έχει.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους εσάς που δώσατε… δώσατε με αγάπη… Σας ευχαριστώ που είστε μαζί μου σε όλα. Μόνη μου δεν θα μπορούσα να καταφέρω ΤΙ ΠΟ ΤΑ…
Ο Θεός είναι ψηλά και κοιτάει χαμηλά… αυτό να το θυμάστε…
Μια όμορφη μέρα σε όλους…
Χαμογελάστε… Νιώστε ικανοποίηση… ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΠΟΛΥ… Ακόμα μία φορά…
Σας αγαπώ μέεεεχρι το Θεό…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
