Τελικά με το κούρεμα δεν το παρακολούθησα ακριβώς. Το λουστήκαμε ή όχι και πώς ακριβώς; Ήταν με την ψιλή; γουλί; ή μας άφησαν μπροστά τσουλούφι; Κατόπιν, αν έμεινε κάτι στην κουρούπα μας, θα θέλει και χτένισμα φαντάζομαι. Ένα μαλλί λάχανο, έναν κότσο μπανάνα ή πόλκα, μπορεί καρφάκια, μπορεί πάλι ένα χτένισμα αεροπλανικό. Πώς το έκανε παλιά στην ΥΕΝΕΔ η Νάκυ Αγάθου; κάπως έτσι. Ή μπορεί πάλι όπως κάτι καραφλοί που αφήνουν ένα πλαϊνό μακρύ λοΐδι που το γυροφέρνουν ύστερα σαν καπελάκι να καλύψει το ξεσκέπαστο. Αλλά να ρωτήσω: Αυτοί οι ξένοι οικονομικοί αποτέτοιοι μόνο κεφάλια κουρεύουν; Γιατί αν θέλουν μπορούν να κατέβουν και χαμηλότερα, ελεύθερα.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
