Τσικνοπέμπτη; Θυμάμαι κάτι εξόδους σε ψησταροτέτοια, εφιαλτικές. Κοσμοπλημμύρα, κάτι παλιοτράπεζα δίπλα στον καμπινέ, το κοκορέτσι τελειώνει νωρίς, ιδρωμένα γκαρσόνια φέρνουν άλλα αντί άλλων καθυστερημένα. Παιδάκια σκούζουν και χοροπηδούν, μεγάλες παρέες σαχλαμαρίζουν, κάποιοι βγάζουν την πεθερά, μπας και της κλείσουν το στόμα. Λάδια ταγκισμένα, πατάτες κρύες, λίπη, κρέατα ξαναζεσταμένα, παρκάρισμα δράμα. Χρόνια πολλά. του Δημήτρη Χίλιου Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας...
