Ηχείστε τα ταμπούρλα πένθιμα.
Πριν τρία χρόνια, ως κυρίαρχος λαός, σαν σήμερα εκλέξαμε Κυβέρνηση. Ναι, σωστά. Αυτήν την κυβέρνηση που την υποστηρίζουν στα κανάλια με αυτό το πάθος αυτά τα γελοία προσώπατα. Μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Και γιατί να μας αναγωριστεί το λάθος δηλαδή; Τι είναι εκείνο που μας ενέπνευσε την επιλογή; Οι γνώσεις του Αλέξη επί των θεμάτων που αντιμετώπιζε η χώρα; Οι προτάσεις του οι πειστικές; Ο αέρας αριστεράς που φύσηξαν αρχικά ο Γιάνης, η Ζωή κι ο Βούτσης, αργότερον άλλοι αστέρες παρτσακλότεροι εκείνων; Το επιτελείο του; Μην περάσουμε σε λεπτομέρειες ανατριχιαστικές επί τούτου.
Για όσους δεν προσήλθαν καν προ διετίας στο ταμείο, κακό του κεφαλακίου τους. Να τιμωρηθούν μαζί με μας (που αποφασίσαμε), μπας και μάθουν να είναι παρόντες.
Και… ξέρετε ποιο ερώτημα απαντάται σήμερα από μόνο του. Εκείνο το “Γιατί, οι άλλοι ήσαν καλύτεροι;” Ναι, γίδια μου αντιπαθή και άξια της αηδίας μας. Το πόσο γίδια αντιπαθή είστε το είδαμε κείνο το βράδυ που χοροπηδάγατε για το ΌΧΙ στο Σύνταγμα. Τελικά η απάντηση στο ερώτημα προκύπτει από μόνη της, χωρίς προσπάθεια καμμιά. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αδιάφορον, αλλά τελικά… Ήσαν κομματάκι καλύτεροι. Όσο κι αν αγωνίστηκαν να μας γυρίσουν τα μυαλά τότε ο Αυτιάς, ο Παπαδάκης, ο Χατζηνικολάκης, ο Τράγκας και τα άλλα παιδιά της καταστάσεως, το αποτέλεσμα ξεβρακώνει το ύπουλον του εγχειρήματος. Μην αραδιάζω τώρα άλλα ονόματα, είπα τα πιο καμπανιστά. Ο άλλοι, με όλες τις ελλείψεις, τις μεροληψίες, τα λάθη τα φοβερά και τις μαλακίες τους, μπροστά σε τούτο το τσούρμο των τελευταίων του χωριού που ψωνίστηκαν πως τάχαμου γίνανε κάτι, ναι ήσαν καλύτεροι.
Επιστρέφουμε στα σημαντικά. Ναι “Κάνει κρύο κάνει τσίφι για το δόλιο το κοτσίφι”. Μια κουβέρτα από εκείνες τις από την μια λευκή γουνίτσα αρνιού και από την άλλη φλις σε χρώμα βυσσινί έχω ριγμένη στους ώμους σαν μπέρτα και περιφέρομαι στο σπίτι, πίσω σέρνεται η ουρά σαν τον μανδύα του Δεσπότη. Πτώσις, γενικώς! Θερμοκρασίας, διάθεσης, λίμπιντο (λέμε τώρα), μισθών, απόδοσης, παραγωγής, απολαύσεων. Πτώσεις γενικώς. Άνοδος σπρέντ, φόρων, καυσίμων, δεικτών ανεργίας, λογαριασμών, δαπανών, τιμών γενικώς.
Μέσω ημών βαρύς χειμών. Βάλτε καλοριφέρ, ανάψτε μαγκάλι, ρίξτε κουβέρτες παραπανίσιες, χωθείτε στο πάπλωμα. Αλλά & σε μιαν αγκαλιά καταδεχτική να χωθείτε κι αυτό καλό είναι. Ναι;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
