Κώστας Καρυωτάκης, ένας νεοελληνικός μύθος

Θηρεύοντας πράγματα αιώνια Θ’ αφήσω να φύγουν τα χρόνια. Θα φύγουν και θα ’ναι η καρδιά μου Σα ρόδο που επάτησα χάμου…