Λέω να την κάνω, έτσι βιαστικά κι αποφασιστικά, προς παραλίαν! Πείτε και σεις καμιά σκέψη καλύτερη. Δεν υπάρχει καλύτερη, θα μου πείτε και θα σας συγχαρώ για την ευθυκρισίαν. Ναι, καθημερινή μέσα στον Αλωνάρη, αν έχεις τα ρεπά σου, δεν λέει να πνιγεί η μέρα μέσα στις δουλειές και τις υποχρεώσεις. Γι’ αυτό βουρ. Την Κυριακή που θα σαβουριαστούν οι ορδές στις παραλίες, του λόγου μου θα προσφέρω υπηρεσίες στο κράτος. Αμέ! Για να με έχει στα ώπα ώπα. Επανερχόμεθα στο θέμα μας.
Σήμερα δεν έχει βλαχουριά στη θάλασσα. Δεν έχει σαγιονάρες, κοσμήματα, φωνές και σούρτα φέρτα. Δεν έχει παιδομάνι να σκούζει και να ντριτσινά. Δεν έχει κάτι τύπους σπαστικούς του Σαββατοκύριακου (που δεν θα σας περιγράψω γιατί είναι ολόκληρο διήγημα και λέω να το σκαρώσω ένα απόγευμα που θα χαζεύω στη βεράντα). Με λίγα λόγια, σήμερα έχει μόνον εμάς τους εραστάς. Της θαλάσσης τους εραστάς και δεν θέλω ειρωνίες. Γενικώς κοροϊδέψτε ελεύθερα, στην χειρότερη των περιπτώσεων να απαντήσω, πλην δεν μπορώ τις ανακρίβειες και τις παρερμηνείες.
Και με την ευκαιρία, στης ξαπλώστρας τη σιγαλιά, θα βάλω τις σκέψεις σε τάξη. Η εφορία θέλει μέσα στο μήνα την εξόφλησή της, καημός και τούτος. Μια φίλη αγαπημένη φεύγει την Δευτέρα για τον Καναδά, μόνιμη εγκατάσταση, και δεν ξέρω πότε θα την ξαναδώ. Όταν ακολουθήσει σε λίγο κι ο Θωμάς με τα παιδιά, θα είναι για μένα ένας μικρός θάνατος. Αλλά θα σκεφτώ άλλα πιο αλέγρα θέματα, μην το βαρύνω κι έχω να κολυμπήσω κρόουλ. Α, θα δοκιμάσω την σοκολατόπιτα μιας φίλης μου χρυσοχέρας και θα επιλέξω αν θα φτιάξω αυτό ή ένα παγωτό αυτοσχέδιο που έχω κατά νου.
Επίσης με ανάμεικτα συναισθήματα (τρελή χαρά; ενθουσιασμό; την διάθεση να προβώ σε έξαλλες πανηγυρικές εκδηλώσεις;) βρήκα μόλις άνοιξα εδώ για να πιώ καφέ, φίλους και φίλες να μας ενημερώνουν πώς είναι λέει από τούδε Σε σχέση. Τα συγχαρητήριά μου. Αν και δεν καταλαβαίνω συχνά τι ακριβώς εννοούν. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι εντελώς αστείο όπως το διαβάζεις ανάμεσα στις καρδούλες και τα ροζουλί, αλλά δεν είναι της παρούσης. Υποθέτω πως βρήκαν γκόμενο ή γκόμενα και μας ενημερώνουν να μην επιμένουμε άλλο στην διεκδίκηση με το μονόπετρο στο κουτάκι. Εντάξει καλά μου. Τώρα θα ξέρουμε ότι μόλις θα ξαναψάχνεστε, τότε μόνον θα θέλετε τους φίλους και την συντροφιά τους. Πλην εκείνοι θα απουσιάζουν σε δουλειές. Υποψιάζομαι ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι δυο ξεπέτες απανωτές που βαπτίζονται έτσι. Με το συμπάθειο για την χοντροκομμένη διατύπωση, αλλά είναι οι διαπιστώσεις μου. Του λόγου σας κάνετε άλλες, ελεύθερα. Αλλά όταν η Σχέση πάει πουφ, γιατί έτσι είναι οι σχέσεις, το λέει και η Ευσταθία καν η Ηρώ, δεν θυμάμαι ακριβώς, τότε δεν βλέπω ενημέρωση επ’ αυτού.
Γράψτε μας Σχέση-Ξεσεμπρούμ, Καπούτ. Να ξέρουμε κι εμείς.
Εντάξει, απλές καθημερινές διαπιστώσεις με τον πρωινό καφέ, πριν τις ετοιμασίες της εκδρομής. Αλλά ακούστε τον εμπειρότερο στην μαγειρική και την κηπουρική: Ανθρώπους που χάνονται από το προσκήνιο (όχι μόνο εδώ, γενικώς στην ζωή μας) και εμφανίζονται ξαφνικά σαν μετεωρίτες απαιτώντας τον χρόνο σας, κατά το πότε τους βολεύει, κλάστε τους. Συγγνώμη κιόλας, αλλά δεν βρίσκω άλλη έκφραση.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
