“Φώτα ολόφωτα”! Ησυχάστε, απόψε κατέβηκαν ξανά τα παγανά στον Άδη, την γλυτώσαμε. Πέρασε το δωδεκαήμερο, αύριο αγιάζονται τα νερά, κάθε καλικάντζαρος στο λαγούμι του! Λέτε; Μπα. Κάποιοι θα απομείνουν απέξω επιμένοντας να κυβερνούν, να ασχημονούν, να κουκουλώνουν και να προσβάλουν ακόμα και με την σιωπή τους. Αμ αυτό απόψε; Συνελήφθησαν επίορκοι αστυνομικοί (έλα, δεν το πιστεύω!) μπλεγμένοι σε κύκλωμα εμπορίας ναρκωτικών και κατά την μεταφορά τους στο δικαστήριο, συνάδελφοί τους χειροκροτούσαν. Βγαίνουν οι πομπές στις στράτες και περιγελάνε τους διαβάτες. Κι ύστερα αναρωτιόμουν το καλοκαίρι, τίνος είναι οι βιλάρες οι παραλιακές. Απόψε αγιάζονται τα νερά, φωτίζονται οι… κυβερνώντες. Διάβαζα το απόγευμα τα “Φώτα ολόφωτα” του Παπαδιαμάντη, απαντοχή στο γύρω και το μέσα μας σκοτάδι. Θυμήθηκα τον πατέρα μου, πώς διάβαζε τον αγιασμό πάνω στη στολισμένη εξέδρα τονίζοντας τις λέξεις σαν ηθοποιός σε αρχαίο δράμα. Αύριο θα πάω στην παραλία που κολυμπώ τα καλοκαίρια, ο άγιος Νικόλαος μέσα στα πεύκα, ξωκκλήσι που με την ανάπτυξη της περιοχής έγινε ενορία. Απλά πράγματα. Μετά την ακολουθία θα κατέβουμε όλοι στην παραλία, μια μικρή προβλήτα αλλού τσιμέντο αλλού σανίδια σαραβαλιασμένα, φαγωμένα από την αλμύρα. Πέρυσι είχε θύελλα, μα ο παπάς δεν χαμπάριασε. Κατέβηκε μέσα στην καταιγίδα να ρίξει τον Σταυρό στη θάλασσα, ο αέρας του ανέμιζε τα άμφια, εμείς με τις ομπρέλες, 4-5 παιδιά βούτηξαν αψηφώντας το κρύο, ήταν πολύ συγκινητικό. Κατόπιν κουκουλωμένοι τρέξαμε να πιάσουμε θέση δίπλα στο τζάκι του κοντινού καφέ, έχει και μια σχολή θαλασσίων σπορ εκεί, ξαμολύθηκαν οι θαλασσόλυκοι με τις σανίδες, υπέροχο θέαμα μέσα στο ψιλόβροχο. Ο αέρας μας άρπαζε τα κασκόλ από το λαιμό να τα ανεμίσει και κείνοι επιμέναν να δέρνονται με τα κύματα. Δεν θα σας πω για τις σοκολατόπιτες, φάγατε πολύ τις γιορτές και δεν θέλω να σας ξεμυαλίζω, μου είσαστε και φαγανά, πώς θα σας κυκλοφορήσω!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
