Ξαναμέσω ημών βαρύς χειμών! Υπέροχες μου έγιναν οι σουπιές με το σπανάκι χθες βράδυ, έχω φαγητό για δυο μέρες. Σκέφτηκα να το ρίξω ολίγον και στην ζαχαροπλαστική, αλλά κατόπιν ωρίμου σκέψεως κατέληξα στο συμπέρασμα Μην το παραχέσουμε κιόλας. Με μέτρο όλα, δεν θα βάλω τώρα και ποδιά. Άκουγα πριν μια συλλογή από την δουλειά της Δόμνας Σαμίου. Την γνώρισα πριν πολλά χρόνια στο τέλος μιας συναυλίας, τότε που ήταν μόδα οι γιορτές-πανηγύρια των Πολιτιστικών σωματείων στην επαρχία και η Δόμνα είχε ρόλο διαδραματίσει σε όλο αυτό. Σπουδαία γυναίκα. Ήμουν παιδί σχεδόν και μόλις την πλησίασα διστακτικά και της είπα ότι μαζεύω υλικό από την παράδοση της υπαίθρου, με έβαλε να κάτσω σε ένα καφάσι από μπύρες και μου έδειξε πώς να αξιολογώ και να καταγράφω. Κουβέντες που διατηρώ σαν φυλαχτό, χρόνο δεν βρήκα να τα εφαρμόσω όσο θα έπρεπε. Διάθεση μάλλον, κουράγιο δεν βρήκα. Την συνταγή όμως θέλω να πιστεύω πως την κουτσοκατέχω. Η ίδια συνταγή προσαρμόζεται και στο πώς να μελετάς τους χαρακτήρες, πώς να στήνεις κόσμους γύρω σου. Για να ξεφεύγεις, να δίνεις μια και να ξανοίγεσαι στα βαθειά…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
