Καλά, ο Ερντογάν το πάει για Σουλτάνος (μην σας βγάζω κι από το κλίμα), επιμένει να τους φορέσει το τσεμπέρι όσο κι αν οι κεμαλιστές κρυφοκοιτάζουν δυτικά. Ίδωμεν. Αλλά μετά το χθεσινό ψιλοταράκουλο (στο πρώτο προφίλ κυρίως) επειδή σας μάλωσα που τσουρομαδιέστε για την Τουρκιά, είναι και που σας έπεισε η κ.Ρεπούση με τα περί μύθων και συνωστισμών, απόψε δεν θα το παίξω πολιτικός αναλυτής. Για να μην ξεμαλλιαστούμε. Παρά σκέτος πολίτης.
Τι άκουσα και ανατσουτσούρωσαν τα κοντοκουρεμένα γκριζωπά μαλλάκια μου (που ούτως ή αλλέως ανατσουτσουρωμένα είνα με μέσα τεχνιτά);
Ξανα-ματα-πισω-Αναπλάθεται η πλατεία Συντάγματος, η οδός Πανεπιστημίου, καθώς επίσης και -άκουσον, άκουσον- η πλατεία Ομονοίας!
Πάλι; Ζω 25 χρόνια στην Αθήνα (και περιπλέον), δεν θυμάμαι πόσες φορές έχουν αλλάξει όψη οι δυο κεντρικότερες και γνωστότερες πλατείες της πρωτευούσης. Αμ γιατί; δεν ήσαν καλές οι παλιότερες προσπάθειες; Έγινε απαράδεκτη η Ομόνοια στην τελευταία αποτέτοια; Ε, ναι, επίτηδες το έκαναν. Είχαν βάλει στοίχημα για το πόσο άσχημη μπορεί να γίνει μια ιστορική πλατέια. Και το μάρμαρο; Ποιός το πλέρωσε; Το καινούργιο, ποιός θα το πλερώσει;
Άλλοι θα πουν πως “όλα τα είχε η Μαριορή ο φερετζχές της έλειπε”, αλλά τέλος πάντων η Αθήνα δικαιούται να γίνει όμορφη πόλη. Εκείνες τις μαλακισμένες απόπειρες που έγιναν πριν χρόνια, γιατί δεν κλήθησαν οι εγκέφαλοι πολεοδόμοι-αρχιτέκτονες που επινόησαν τις τότε παρεμβάσεις να τις δικαιολογήσουν; Γιατί να μην δώσουν εξηγήσεις, να παραδεχτούν το πόσο κακό έκαναν; Έστω σε μια ΕΔΕ από εκείνες που κουκουλώνουν τις ευθύνες. Για τα προσχήματα.
Πάντως ωραιότατες θα γίνουν όπως τις είδα στην μακέτα! Το Ίδρυμα Ωνάση πλήρωσε φιλότιμα τις μελέτες.
Θα δουλέψει εκεί ένα πλήθος αλλοδαπών (αποκλειστικά), που θα βγάλουν κατόπιν τα λεφτά έξω, ανενόχλητοι, κανένα συνεργείο δεν θα πληρώσει εισφορές εργαζομένων στο ΙΚΑ και να μην μας λένε μαλακίες στις ειδήσεις πως θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας γιατί ούτε να γελάσουμε δεν κάνουμε κέφι πια. Γελάμε με κάτι συμπεριφορές εδώ και μας φτάνει.
Φρούτα έχει απόψε το μενού, πρέπει να μαζέψουμε την κοιλίτσα, ενδιαμέσως κατασπάραξα μια γκοφρέτα έτσι για το ξεπίκρισμα, μετά από δισταγμό. Αλλά μια μικρή τόση δα, μην φανταστείτε.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.