Ειδησεογραφικό καραταμπάνι

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, σου λέει, είναι θωρακισμένο απόλυτα. Ε, τώρα ησύχασα κι έβαλα ένα γλυκάκι να το γιορτάσω. Πέρα από την πλάκα, παρακολούθησα μετά μανίας ειδήσεις (σιδερώνοντας 14 πουκάμισα) από τις 7 το απόγευμα και συνεχίζω. Αυτό που η Βουλή της Κύπρου μου φαίνεται πολύ πιο …τίμια, ηθική, εθνική και με αρχίδια από την δική μας, πώς το βλέπετε; Είδα αποσπάσματα της συνεδριάσεως, ωραία ελληνικά και λόγος ουσιαστικός. Εγώ το είδα ως δείγμα υγείας του ελληνισμού, δεν χάθηκαν όλα. Είδα και την λαμπρή τελετή της ενθρόνισης του πάπα, ωραίο θέαμα, άκουσα και το Ευαγγέλιο στα ελληνικά εις ένδειξιν αβρότητος προς την Ορθοδοξία, κατόπιν άκουσα για την οργή της Μόσχας προς την Κύπρο, ενδιαμέσως ξεπέταξα κάτι μηνύματα που έλαβα εδώ, άκουσα τις δηλώσεις αναμασήματα των πολιτικών αρχηγών, έριξα μια ματιά στα λουλούδια μου, όλα τα πήρε το μάτι μου. Με αποτέλεσμα να αφήσω 4 πουκάμισα ασιδέρωτα. Φώλι. Έτσι λέγαμε στο χωριό το ένα αυγό που αφήναμε στην φωλιά για να το βρει την επομένη η κότα και να ξαναπάει να κάμει δίπλα του ένα φρέσκο. Κότα ήταν, δεν μετρούσε πόσα είχε κάμει και πόσα της πήρανε, τι να ειπείς…
Και μετά από όλο αυτό το ειδησεογραφικό καραταμπάνι που μου ήρθε κατακέφαλα, θα την φτιάξω μια τηγανιά πατάτες, τηγανιά δεν είναι ακριβώς. Κατσαρολιά (λόγω ποσότητας).
Και πάραυτα θα …εξαπολύσω την συνταγή επί δικαίων και αδίκων. Καθαρίζεις και κόβεις τις πατάτες όπως τραβά ο οργανισμός σου. Βάζεις τηγάνι ή κατσαρόλα στη φωτιά (απαιτείται σκεύος βαθύ και με καπάκι), μπόλικο λάδι και το αφήνεις να κάψει. Ρίχνεις τις πατάτες, τις στρώνεις ωραία και νοικοκυρεμένα και αμέσως σκεπάζεις το σκεύος χαμηλώνοντας την φωτιά στο μισό.
Τις αφήνεις εκεί, ανάμεσα βράσιμο-τηγάνισμα 8-10 λεπτά περίπου (προσωπικά εκείνη την ώρα συνήθως μπαίνω για ένα ντους, έτσι το χρονομετρώ). Κατόπιν (βγαίνοντας φρεσκοπλυμένος) ξεσκεπάζεις και δυναμώνεις τη φωτιά χωρίς να τις αγγίξεις. Αν γελαστείς και ανακατέψεις έτσι μαλακές που είναι, τις έκανες νιανιά εντελώς. Τις αφήνεις αρκετά και μόλις βλέπεις ότι αποκάτω ροδίζουν, γίνονται κίτρινες, τότε μονάχα ανακατεύεις λιγάκι, αφήνοντάς τες να ψηθούν στο λάδι όσο εσύ επιθυμείς. Το ιδανικό είναι να γίνουν όλες σχεδόν κίτρινες, τραγανές. Τις βγάζεις με ανάχρειο τρυπητό πάνω σε χαρτί κουζίνας. Αμέσως τις περιλούζεις με τυρί μακαρονιών αν το τραβάει ο οργανισμός σας. Για πιο λάιτ, φάτε τες μετά ριγάνεως, φέτας και με ότι άλλο ποθεί η ψυχή σας. Αυτά και τρέχω να βρω εκείνο το μαχαιράκι το βολικό. Καλό βράδυ.

του Δημήτρη Χίλιου

Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.