Τέρμα τα ψέματα, τα παιχνιδίσματα, τα δίφραγκα, τα παίξε-γέλασε. Επίσης τέρμα τα παράπονα, τέρμα κι οι καημοί.
Θα δημιουργήσω. Αδειάζω τον πάγκο της κουζίνας από ό,τι περιττό, μην αποσπάται η προσοχή μου και ο φακός των καμερών. Βάζω σκούφο και ποδιά. Παγωτό! Συνταγής μιας φίλης από την δουλειά, που αν δεν αποδειχθεί δοκιμασμένη και σοφή (η συνταγή), αύριο την συμβουλεύω να μην παρουσιασθεί σε χώρο εργασίας και μάλιστα στολισμένη.
Θα χτυπήσω μια κρέμα γάλακτος (στο μίξερ που φυλάσσεται με τα λοιπά προικώα) και μόλις πάρει να φουσκώνει ρίχνω απαλά ένα γάλα ζαχαρούχο και ένα γάλα κανονικό, δεν διαφημίζουμε ράτσα γάλακτος. Χτυπώντας τα πάντα με το προικώον. Και αυτό είναι όλο. Κατόπιν προσθέτουμε στο μείγμα δυο κουταλιές μέλι προκειμένου να μην κρυσταλλώσει. Μπορείς να προσθέσεις σοκολάτα ή σιρόπι καραμέλας. Του λόγου μου λέω να προσθέσω την προσωπική μου άποψη και να ρίξω φουντούκι σπασμένο στο μούλτι (κι αυτό προικώον) και ψιλοκομμένο κίτρο, γλυκό του κουταλιού από αυτό που φτιάχνει η αδερφή μου. Ανακατεύεις, το σταυρώνεις, βάζεις το μείγμα στην κατάψυξη και ελπίζεις σε λίγες ώρες αυτό να γίνει παγωτό.
Αν δεν πήξει να γίνει παγωτό, θρηνείς τα χαμένα υλικά, κατόπιν πετάς όλο νεύρα το νερόπλυμα που έφτιαξες στη λεκάνη της τουαλέτας, τραβάς καζανάκι, κάνεις μια έτσι να ξεχάσεις τη μαλακία που έκανες, βάζεις κάτι απλό κι απέριττο του περιπάτου και βγαίνεις να πάρεις έτοιμο παρφέ που είναι ωραιότατο.
Ρωτώ τώρα εσάς τις πιο ειδικές: Αν βάλω λίγο από το μείγμα (στην απευκταία περίπτωση που δεν γίνει καλό) στην κορμάρα μου προκειμένουν να δροσιστώ από ένα ψιλοκάψιμο σημερινό του ηλίου της εξωτικής παραλίας που χάρηκα, λέτε να μην φέρει το προσδοκώμενον;
Είναι που δεν έχω και γιαούρτι…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
