Κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς
«Στα κακοτράχαλα τα βουνά, με το σουραύλι και τον ζουρνά, πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα… πεντεξιεφτά κολασμένοι».
Όχι, δεν άνοιξε το τριώδυο. Απλώς φόρεσαν πρώιμα γιορτινές και συμπονετικές μουτσούνες, προσπαθώντας να μαντρώσουν εμάς τα αδέσποτα, τα ξεροκέφαλα, τα πεισματάρικα και τα κατατρεγμένα. Πλειοδοτεί κάθε πλευρά, να μας δελεάσει. Μα βάζουν ψόφιο δόλωμα. Μας κανακεύουν με γούτσου-γούτσου, με ταχτιρντί, μας πιπιλίζουν το αυτί με γλωσσίτσα και με γλυκόλογα. Κατόπιν ρίχνουν κι έναν χορό της κοιλιάς να μας ξεμυαλίσουν με την χάρη τους και με την τσαχπινιά τους (μπας και παραβλέψουμε ότι προπληρώθηκαν μισθό Ιανουαρίου, αν και με τις εκλογές προκηρυγμένες από 29 Δεκέμβρη). Τσάμικους, ανατολίτικους, πυρίχιους, καλαματιανούς και πεντοζάλια. Ταγκό, γιάνκα, χασάπικο, μαζούρκα, σέϊκ και ροκεντρόλ. Για εμάς επιφυλάσσουν τον χορό του Ζαλόγγου.
«Τραίνα, αεροπλάνα και βαπόρια σκουριασμένα, θα πάρω για να κινδυνέψω να πνιγώ…»
Καλά μου, ευκολόπιστα, ενθουσιώδη και παρορμητικά, μην γοητεύεστε με την πρώτη κι εσείς πια. Μετά θα μου απογοητευτείτε και θα σας τρέχω στους ψυχολόγους, θα μου γκρεμοτσακιστείτε από εκεί πάνω στα σύννεφα που σκαρφαλώσατε, μόλις αποκαλυφθούν όσα κρύβει η κλειστή αυλαία. Θεάματα σκέτα. Περάστε κόσμε, εδώ το τέρας και το κήτον. Άρτος δεν προβλέπεται. Σώσαμε τις τράπεζες (μαζί και τους εργαζόμενους σε αυτές) αλλά στραγγαλίσαμε έναν λαό. Πάρτε μονάχοι ό,τι απόφαση είναι να πάρετε, συμβουλευτείτε την καρδιά, την αντοχή και το μαξιλάρι σας. Ορμήνειες δεν θα δώσω, αφ’ ενός δεν είναι πρέπον και αφ’ ετέρου… δεν έχω. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Οι πιο κρίσιμες και οι πιο πληκτικές εκλογές. Από το αποτέλεσμα διακυβεύονται πολλά, κοινώς παίζονται στα ζάρια. Παλιά έλεγαν πως η κάλπη είναι σαν την γκαστρωμένη γυναίκα, δεν ξέρεις ποτέ τι θα βγάλει. Τώρα που η επιστήμη ξανοίχτηκε στην καφεμαντεία, γνωρίζουμε πριν τον τοκετό. Τόσον της γκαστρωμένης όσον και της κάλπης. Γένος μωρού και εκλογικό αποτέλεσμα στο περίπου. Και τα δυο στο περίπου.
Πάρτε βιταμίνες, δυναμωτικά, φάτε γερά, εξασφαλίστε μια ζεστή αγκαλιά για την παγωνιά, αλλά και για στήριγμα. Πλυθείτε με το καλό αφρόλουτρο, βάλτε καινούργιο βρακί. Έρχεται Θεομηνία. Τσουνάμι. Πατήστε γερά στα πόδια σας, βοήθεια μην περιμένετε από πουθενά. Αντίσταση στο ρεύμα των καιρών, στο ρέμα που εν γνώσει μας μπαζώσαμε, στη δίνη του κυκλώνα, στη ρουμπελιά. Και για να μην μένουν απορίες από τις κατσικίσιες γλωσσικές ακροβασίες που μου προκύπτουν, πρόκειται για τα βρομόνερα της βροχής που κυλάνε παρασέρνοντας ό,τι σκουπιδαριό συναντήσουν στο διάβα τους. Επί του προκειμένου η παρομοίωση δεν έχει να κάμει με κόμματα και ομάδες, παρά μονάχα με την θύελλα που μας βρήκε πάνω στον ανθό της νεότητος, πρώτης, δεύτερης, μικρή σημασία έχει. Αν όμως της ποζάρουμε της θυέλλης μια στάλα χαλαρά κι ανέμελα, χωρίς να κρατάμε κόντρα πιασμένοι από κοτρώνια και πουρνάρια, τότε τα άμοιρα και τα κατακαημένα θα γκρεμοτσακιστούμε στα κατσάβραχα.
Ψηφίστε ό,τι σας φωτίσει, καθείς με την κρίση του, με την μνήμη του και με την αισθητική του. Μικρές διαφορές θα προκύψουν αν το αποτέλεσμα κριθεί και από την δική μας ψήφο. Πλην θα περικαλέσω θερμώς, διαλέξτε να σταυρώσετε τους αξιότερους, τους εντιμότερους, τους εργατικότερους, τους σεμνότερους, τους συμπαθέστερους, τους συγκρατημένους σε ακρότητες και σε εξαλλοσύνες. Όχι άλλα παρτσακλά στα δελτία ειδήσεων. Κυριακή με την ανατολή του ηλίου ανοίγουν οι κάλπες. Τα ψηφοδέλτια παρατεταγμένα. Ρίξτε ό,τι είναι να πέσει στην κάλπη, ρίξτε μιαν ευχή, ρίξτε μια μούντζα, μετά ρίξτε κι ένα γερό φαγοπότι για καρδάμωμα. Κρεατικό βραστό κατά προτίμησιν. Για τους νικητές θα είναι δυναμωτικό και πανηγυρικό (κάτι σαν το γαμοπίλαφο), ενώ για τους ηττημένους βάλσαμο και αντικαταθλιπτικό. Παράπλευρες απώλειες θα υπάρξουν, δεν τις γλυτώνουμε.
Αναζητώ παροιμίες-ρήσεις λαϊκές για την περίπτωση, για το ξεπίκρισμα, να γλυκάνουμε την μυλόπετρα που δέσανε άλλοι στον κύκνειο λαιμό μας.
• Οι ακαμάτρες κι οι ζαβές έχουν τις τύχες τις καλές!
• Οι μούτσοι που πηδούσαμε, γίναν καπεταναίοι!
• Έκαμε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμον όλο!
• Το κακό το ξύδι, το κάθηκό του χαλάει!
• Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα!
• Όλοι-όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια!
• Άλλοι ξεψυχάνε κι άλλοι καυλομαχάνε!
• Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!
• Βγήκαν οι πομπές στις στράτες και περιγελάνε τους διαβάτες!
• Έμαθα και βελονιάζω και γαμώ τον μάστορά μου!
• Χέσε ψηλά και αγνάντευε!
• Τα αγγειά γενήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι!
• Γεια και χαρά γειτόνισσες, εγώ ψωλαρμενίζω!
Βρείτε σε ποιο κόμμα-αρχηγό κολλάει ποια και… Ελάτε, δεν θέλω γκρίνια για το άσεμνον της διατυπώσεως. Τι θέλετε τώρα; Να πάμε κόντρα στη λαϊκή σοφία; Ή μπας και θέλετε να αραδιάσω παροιμίες σεμνές, Φασούλι το φασούλι γιομίζει το σακούλι και τέτοια; Αφού είδατε ότι το σακούλι όχι μονάχα άδειασε, παρά κουρελιάστηκε κιόλας. Αφήστε που αυτά τα νοικοκυρίστικα δεν είναι του χαρακτήρος μου.
Άντε βρε γκρινιάρικα. Καλό βόλι! Από Δευτέρα εδώ θα είμαστε. Να καρτεράμε το αύριο αγέρωχα κι αισιόδοξα. Μπορεί να κρεμαστεί στο λαιμό μας ασήκωτη η μυλόπετρα, αλλά θα φροντίσουμε το λουρί να είναι ιλουστρασιόν, με πέτρες γυαλιστερές και μπιχλιμπίδια.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
