Κηπουρική, μαγειρική και… Σκραμπλ
Καλά, το παραχέσανε με τις προβλέψεις περί κακοκαιρίας και πανικοβληθήκαμε άδικα. Φανταστήκαμε και μεις ότι θα μας πνίξει ο Δούναβης και θα βγάζουμε τα νερά από το σπίτι με το κατρουλοκάνατο.
Μεταφυτεύσεις έκανα του λόγου μου σήμερα. Έβαλα σε μια ωραιότατη πήλινη, αγορασμένη (μαζί με άλλες 3) με χίλια παζάρια από τον φίλο μου τον Ζαφείρη που στήνει τσαντίρι κάπου στην Βεΐκου, δυο ιβίσκους. Ένας καρπουζί (απόχρωση του κόκκινου) κι έναν λευκο-ροζ. Λευκός με τον στήμονα ροζέ, ωραιότατος. Τα πάντρεψα. Και στη βάση της γλάστρας παράχωσα κι ένα μικρό χρυσάνθεμο, έτσι για πουτανιά. Έβαλα μια μπουκαμβίλια φούξια να κάνει παρέα μιας μπουγαρινιάς στην ίδια γλάστρα. Άλλη μια σε έναν μωβ ιβίσκο (που δεν μου πολυαρέσει και του την πάσαρα να τον ομορφύνω μια στάλα τον πένθιμο). Κι άλλη μια μπουκαμβίλια, πάντα φούξια, παρέα με ένα σολάριουμ (όταν το προφέρω βάζω κι ένα πι μπροστά), στο βάθος της βεραντούλας εκεί που κάνει ένα κάγκελο αγκαθωτό στο κενό, να σπάει λίγο την πικρίλα του, γιατί κι αυτό (το σολάριουμ) δεν μου αρέσει πια. Περί φυτού πρόκειται, μην σκεφτείτε τίποτα χαζομάρες. Κάνει κάτι ανθάκια μπλε, ωραία. Ρίχνει όμως φύλλα μονίμως. Λαμβανομένων υπ’ όψιν και των βολβών που ξεπετάγονται καθημερινά, το ψιλοέκανα μια πανδαισία χρωμάτων το μαγαζί.
Αφού απόψε, ας βρέχει, έχω ανοιχτά. Άναψα έξω κεράκια, όπως το καλοκαίρι, και σωριάστηκα απέναντι στον καναπέ να τηλεφωνώ (τα συνήθη τέτοιας ώρας τηλεφωνήματα) και να καμαρώνω τα έργα των χειρών μου. Α, μην ξεχαστώ. Φτιάχνω και μια σούπα. Μοσχάρι με λαχανικά. Καρότο, πατάτα, σέλερι, κρεμμύδι κομμένα στο χέρι. Την πατάτα την βάζω να βράσει ολόκληρη και μετά την λιώνω με κείνο το στουμπηχτήρι του πουρέ, την κάνω νιανιά και την ξαναρίχνω να αποβράσει, για να κάνει το ζουμί έτσι ένα κάτι. Μην είναι ντιπ νερό. Άσπρη σούπα αυτή, με μπόλικο πιπέρι και λεμόνι.
Α, να σας ενημερώσω εγκαίρως. Τον επόμενο μήνα θα ξεκινήσει το τουρνουά ΣΚΡΑΜΠΛ (ναι, μετά δείπνου, μην ξαναλέμε τα αυτονόητα. Προπονηθείτε. Μην μου ξανάρθετε όπως πρόπερσι που γράφατε ένα μονοσύλλαβο όλο κι όλο και κείνο ανορθόγραφο. Στο φετινό τουρνουά οι ποινές για τον ηττημένο θα είναι ανελέητες. Καλό βράδυ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.