Λιακάδα βλέπω και αναθαρρώ
Καλημέρα. Λιακάδα βλέπω και αναθαρρώ!
Είπα να κάνω μια αποτοξίνωση από τα βλαβερά και το έριξα στο χαλαρό. Πήρα μια μέρα ρεπό από την δουλειά, άλλαξα σταθμό στο ραδιόφωνο, κομμένα τα καταστροφολογικά του Τράγκα, είπα να αντισταθώ δια της αδιαφορίας στο απάνθρωπο που έρχεται. Εκτός και αν… Αλλά πάλι εμείς τα παιδιά πιστεύουμε στα θαύματα. Ποτέ δεν ξέρεις τι τέξεται η επιούσα.
Και περνάμε με χάρη στην ανάλυση.
Καφές σε μεγάλη κούπα, ανέβασα τις τέντες να χαρούνε ήλιο τα λελουδικά, στο ραδιόφωνο Δεύτερο Πρόγραμμα κι ο Δημήτρης Μεϊνδάνης με σχόλια, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις και μουσικές, όλα Ταξιδευτικά. Φτάνουν τα δυσοίωνα. Θα κάνω κάτι μεταφυτεύσεις, θα λιπάνω, θα κανακέψω. Μια τριανταφυλλιά, μια μικρογαρδένια κι έναν ιβίσκο κίτρινο, θα τα παραχώσω δίπλα σε άλλα. Προς εμπλουτισμόν. Και προς θεραπείαν των παράπλευρων απωλειών. Η κηπουρική είναι μια μορφή θεραπείας από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Α, να σας πω και τούτο, αλλά να σας ρωτήσω κι εσάς σαν πιο… πολύξερους. Έχουμε κι εμείς τους προβληματισμούς μας. Έχω καταλήξει στο ότι αφού κουτσογράφω κάτι μυθιστορηματάκια, πρέπει να παρακολουθώ συν τοις άλλοις τηλεοπτικές εκπομπές και σήριαλ όπου παρελαύνουν, εκτίθενται και συχνά ανατέμνονται οι καθημερινοί χαρακτήρες μέσα από καταστάσεις αρπαγμένες σχεδόν πάντα από τα μαλλιά. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Ναι, πότε πότε φτάνω μέχρι “Πακέτο”. Μα άλλο θέλω να ρωτήσω την καπατσοσύνη σας. Στο “Παρτάλι” (ναι, μην επικεντρώνουμε στα αρνητικά, δεν είναι το θέμα μας). Εκεί λοιπόν στους δεύτερους ρόλους, βρήκα την Λάμπραινα. Καρικατούρα χωριάτισσας, με αδυναμίες στην απόδοση του τύπου, κάτι ξέρουμε κι εμείς από αγνές πλην τετραπέρατες χωριατοπούλες, με τις εξαιρέσεις τους. Αλλά η συγκεκριμένη, έχει πάρει γι’ άντρα έναν τύπο ντιπ καταντιπ, αλλά ούτε κι αυτό είναι το θέμα μας. Τούτος ο ρόλος καλύτερα δοσμένος. Αφού τέλος πάντων τον έχει στεφανωθεί με δόξα και τιμή (λέμε τώρα) και αυτόν τον λένε Γιακουμή, γιατί η γυναίκα του φέρει με καμάρι το όνομα Λάμπραινα; Και γιατί όχι Γιακουμίνα; Αυτό το αμείλικτο ερώτημα ήρθα να θέσω στην καλοσύνη σας και στην καπατσοσύνη σας. Απάντηση θα πάρω; Μια πιθανότητα είναι να είχε χηρέψει, προ Γιακουμή, από Λάμπρο, τύπο δυναμικό, και να κράτησε το προηγηθέν προσωνύμιο, επειδή ίσως εκείνος ήταν ισχυρή προσωπικότης. Κατόπιν, οι συνθήκες δύσκολες, λούστηκε τον Γιακουμή που είχε τον τρόπο του για να πορευτεί, να αναστήσει και το ορφανό.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Αλλά είναι και κάποια μυστήρια της καθημερινότητας που δεν θα απαντηθούν ποτέ. Άβυσσος, άβυσσος!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
