Και να καταγγείλουμε εκείνους που διέσπειραν την αισιοδοξία περί χιονοθύελλας στην Αθήνα. Θα το στρώσει, θα φτιάξετε χιονάνθρωπο με τσιμπούκι μάλιστα στο στόμα, θα παίζετε χιονοπόλεμο με τους πολιτικούς στο δρόμο, τέτοια μας έλεγαν μια εβδομάδα τώρα. Εμεις, παιδιά, ξεμυαλιστήκαμε! Βάλαμε χοντρά μπουφάν, γάντια και περιμέναμε. Πλην τίποτα, κάτι ψιλά στα πέριξ. Μόνο την τέντα μου ξήλωσε ο αέρας, γαμώτο!
Προβλήματα από την θαλασσοταραχή, αφήστε. Η τέντα ξηλώθηκε. Ένα όργανο γυμναστικής έπεσε πάνω από την ντουλάπα βεράντας με πάταγο κι έσκιαξε την Βουλγάρα απέναντι. Δυο γλάστρες τουρνοκωλιάστηκαν. Πολυθρόνες και τραπέζι βεράντας δροσίστηκαν ελαφρώς και κατόπιν κουκουλώθηκαν. Κάτι άδεια μπουκάλια κρασιού κύλησαν ωραιότατα, φύλλα πολλά, ο ανεμόμυλος τα ‘παιξε, εγώ επίσης. Και φτιάχνω φασολάδα.
Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης! Είπαμε τα της θαλασσοταραχής στο μπαλκόνι μου, να δω πώς θα τα φέρω βόλτα! Με το nero το ψάχνω και δεν βρίσκω άκρη, τσάκισα έναν τενεκέ ξηρούς καρπούς για θερμίδες, η Βάνα με ξεμπροστιάζει για μια φασολάδα που έφτιαξα, αγγαλιάζω το καλοριφέρ (ναι, αυτό. Τι να αγγαλιάσω;) και με ζώνουν φίδια, ειδήσεις όχι δεν είδα, όλα έχουν όρια. Αύριο αν χιονίζει να πάμε δουλειά;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
