Γαϊδουροκαλόκαιρο! Όχι, δεν πήγα. Δεν είχα παρέα και τώρα το φθινοπωράκι θες να το γλυκοκουβεντιάζεις δίπλα στο κύμα. Την σκέφτηκα όμως με το που άνοιξα το μάτι, η αλήθεια είναι. Ύστερα ξαμολύθηκα να ξοφλήσω λογαριασμούς, να ρυθμίσω εκκρεμότητες. Κατόπιν προς ψυχαγωγίαν πέρασα κι από μια λαϊκή, έτσι να θυμηθώ πώς παλιά κουβαλούσαμε τις τσάντες, χρειαζούμενα και άχρηστα. Πήρα κάτι έτσι, συμβολικό και περπάτησα σε βρώμικους δρόμους με κλειστά μαγαζιά, παρατημένα αυτοκίνητα και σκυθρωπούς περαστικούς. Έριξα ένα κούρεμα φτηνό (με την ψιλή πια) κι επέστρεψα να ρημαδοφτιάξω κάτι προς βρώσιν. Ένα ψαράκι!
Και τότε… ήρθε η ικανοποίησις. Κάνω μια έτσι και μετ’ ενθουσιασμού βλέπω στα κανάλια να ξεμαλλιάζονται βουλευτές των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, διαφορετικών κομμάτων ε! Το τι χαρά πήρα μεσημεριάτικα βράζοντας κολοκυθάκια για σαλάτα, δεν περιγράφεται. Το σημερινό σόου έδωσαν μια κυρία Τζάγκρη από βόρεια (ωραία, πλην ανυπόφορα γλωσσού) που διόριζε το σόι της κι όταν της τα έβγαλαν είπε “μακρινοί συγγενείς”. Αυτό βρήκε να πει. Ξεμαλλιάστηκε σήμερα επί θεμάτων επικαίρων με τον Άδωνη και μπορεί να τον έχω για σπαστικό και απολύτως σαχλό, αλλά χάρηκα που της τα έχωσε μια χαρούλα της πασοκτζούς που έχει μούτρα να βγαίνει στο γυαλί.
Μετ’ εκπλήξεως βλέπω να με καλούν, σου λέει, σε συνάντηση ανασυγκρότησης και σμιξίματος των συνιστωσών του Σύριζα. Έ, ψύχρα θα πιάσει σε λίγο, είπαν να σμίξουν τα το πριν διαστώτα. Αλλά… εμένα βρήκαν; Α, κούκλα μου, άμα καείς στον χυλό… Έτσι της είπα. Άσε κι έχω να κάνω σοβαρά πράγματα σήμερα. Κι αφού επέμενε να μάθει της εξήγησα τα σοβαρά. Να τα ξύσω ρεμβάζοντας τον κόσμο που πηγαινόρχεται στη διασταύρωση απέναντι. Είδαμε και τους άλλους μόλις έκαναν συνέδρια ξεκατινιαζόμενοι κατ’ αρχήν και αυτοχειροκροτούμενοι κατόπιν. Πα πα πα! Με τον απήγανο!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
