“Το δε την πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων ενταύθα. Κοινή γαρ γνώμη…” να δέσουν μια πέτρα στο λαιμό τους οι προτέτοιοι και να εγκαταλείψουν την χώρα, για να μην πω και τον κόσμο τούτο. Που έχουν μούτρα να ζητάνε κι άλλα. Πρέπει να περάσουν 20 χρόνια, να βγει νέα φουρνιά πολιτικών με άλλη αντίληψη, για να τους αποδεχτεί ο κόσμος. Όσοι έχουν επιζήσει ως τότε.
Αφήστε με, καλά μου, κι έχει μια λιακάδα λαχταριστή σήμερα!
Και φυσικά το χρέος δεν το δημιούργησαν οι νέοι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες, όσοι πρωτοεκλέχτηκαν την τελευταία φορά. Αν κι αυτοί θα ακολουθούσαν σιγά σιγά την πεπατημένη, ήταν ο δρόμος στρωμένος. Το δημιούργησαν αυτοί που άλλοτε τους προσφωνούσαν μεγάλους ηγέτες, μα τώρα την κάνουν γαργάρα τα δημοσιογραφάκια που άλλοτε εκστασιάζονταν στο άκουσμα του ονόματος.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
