Ω, ναι! Ήρθαν οι καιροί που…
Ω, ναι! Ήρθαν οι καιροί που… Βγαίνουν οι πομπές στις στράτες και περιγελάνε τους διαβάτες!
Δεν ανησυχώ για το αποτέλεσμα των εκλογών και δεν αγωνιώ. Μα καθόλου. Αφού μάλλον δεν θα κατέβω να ψηφίσω, το ίδιο ταξίδι μέσα σε 10 μέρες δεν είμαι διατεθειμένος να κάμω. Μου ρίχνουν δόλωμα τον καλό καιρό και τη θάλασσα, αλλά προς το παρόν αντιστέκομαι. Αν βγει μπροστά η μια ομάδα, εκείνη που άλλοτε υποστήριζα (ελάτε, ουδείς τέλειος, το έχουμε ξαναπεί), ε θα ψιλοϊκανοποιηθώ αλλά δεν θα ανεμίσω και το βρακί μου στον αέρα από τρελή χαρά. Τώρα μάλιστα που απαλλάχτηκε από εκείνη την ποντικομαμή, ξέρετε, έχω κι έναν λόγο παραπάνω. Αλλά όχι, θα φανώ επιφυλακτικός και δεν θα ξαμοληθώ να ανεμίσω πλαστικές σημαίες. Πάνε αυτά. Θα το αντιμετωπίσω με περίσκεψη και με δυσπιστία, δεν περιμένω τίποτα πια. Αν όμως βγει μπροστά η άλλη παρέα (έστω και χωρίς Ζωή & Ραχήλ), θα… ανακουφιστώ.
Κι αυτό γιατί θα περάσω ωραίον χειμώνα, χωρίς πλήξη. Μωρ’ τι χωρίς πλήξη, θα το καρακαταγλεντήσω.
Γιατί όλα εκείνα τα καλά παιδιά που για χρόοοονια μας πρήξανε ξέρετε ποια, θα ασκήσουν επιτέλους εξουσία, θα βουτηχτούνε στα σκατά, θα πάρουν αποφάσεις που θα φέρουν το μαχαίρι στο κόκαλο, θα πετροβοληθούν από τον όχλο, θα βουτήξουνε το χεράκι στο μέλι, θα λουστούν όλα όσα έσπειραν και ελπίζω να βάλουν πια ένα γκάβαλο στο στόμα και να το βγάλουν τον σκασμό παίρνοντάς το απόφαση ότι η προοδευτικότητα και η εντιμότητα δεν είναι αποκλειστικά δικές τους.
Ελάτε, δεν θα πολιτικολογήσω άλλο. Θα θυμίσω μόνο ότι απόψε η Φώφη Γεννηματά κατηγόρησε τον δικομματισμό και κατόπιν επικαλέστηκε τους αγώνες της και τις παρεμβάσεις της για την αξιοκρατία. Μην πείτε κάτι, τσουτ. Αφήστε που ο κ. Καμμένος απείλησε πως αν δεν τον βάλουμε στην Βουλή θα αποσυρθεί της πολιτικής. Ελάτε, μην με πληγώνετε άλλο, το θυμάμαι ότι τον ψήφισα μια φορά εκεί κάπου στο 2012, έχω αυτομαστιγωθεί γι’ αυτό, έχω στερηθεί πατάτες τηγανιτές, παγωτά και άλλα που δεν θα μαρτυρήσω, ουδείς τέλειος. Το έκανα για να εκδικηθώ εκείνον που μαζί με τον Σημίτη αποτέλεσαν ότι πληκτικότερο και αντιπαθέστερο στην πολιτική.
Αμ το άλλο; Θερμά συγχαρητήρια, μου είπε σήμερα στο ΚΤΕΟ ο τεχνικός. Το αμάξι σας είναι σε άριστη κατάσταση. Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα ενθυμούμενος τα 600 ευρώ που έδωσα μέσα στο καλοκαίρι για δίσκο, πλατώ, αλλαγή φλάντζας που έχανε λάδια και άλλα πολλά, προκειμένου να την διαπιστώσει αυτός την άριστη κατάσταση, παίρνοντας μάλιστα 55 ευρώ γι’ αυτό.
Δεν θα συνεχίσω με άλλα πικρά, παίρνω αντιβίωση για ένα ψιλοκρυωματάκι που από εικοσαημέρου δεν λέει να υποχωρήσει, καλοκαιριάτικα.
Με τα λελουδικά, δεν σας τα είπα. Ούτε παιδί να είχα δεν θα μου ζητούσε τόση φροντίδα. Χθες είχαμε μεταφυτεύσεις καινούργιων, δυο μπουκαμβίλιες, μια γαρδένια, ένας ιβίσκος και τέσσερις διπλαδένιες. Τα ζευγάρωσα με άλλα, σε κάτι ζευγαρώματα δικής μου επινοήσεως. Τους πήρα τα φάρμακά τους για την βαμβακίαση και τα έντομα γενικώς. Επίσης βρήκα ειδικό λίπασμα για αυτές τις γεροντοκόρες τις αχάριστες, τις γαρδένιες, που τίποτα δεν εκτιμάνε οι γαϊδούρες. Θα καταπολεμήσω την πάθησή τους, αυτό που τα φύλλα γίνονται γύρω γύρω καφέ, μετά ξεραίνονται λίγα λίγα, ώσπου να επέλθη το μοιραίο. Ελπίζω να πάνε καλά.
Και θα κλείσω την μετριοπαθή τούτη παρέμβαση στα κοινωνικοπολιτικά, δίνοντας έμφαση στα γαστριμαργικά με την αναφορά ότι μόλις τώρα έφτιαξα μια μακαρονάδα δικής μου επινοήσεως, κατασπάραξα τον Κίσσαβο ενώ ο Όλυμπος θα με περιμένει αύριο το μεσημέρι. Δίνω βιαστικά συνταγή: Σκόρδο, κρεμμύδι, πιπεριά, μανιτάρια, μπέικον, αλάτι, πιπέρι, κάρδαμο. Τα τσιγαρίζεις και προσθέτεις κρέμα γάλακτος. Βράζεις τα μακαρόνια (λιγκουίνι κατά προτίμηση) και τα σμίγεις. Αυτό.
Επίσης θα σας τελαλίσω ότι σήμερα έβαλα την τελευταία πινελιά σε ένα κείμενο που θα αποτελέσει το εισαγωγικό κομμάτι ενός μυθιστορήματος που έχω ήδη τελειωμένο. Απομένει άλλο ένα μικρότερο που θα αποτελέσει τον επίλογο. Οι δυο αυτές ενότητες εκτυλίσσονται σε διαφορετικό χρόνο από το κυρίως μυθιστόρημα, ήθελα να είναι σε άλλο ύφος γραμμένο και… νομίζω τα κατάφερα.
Μα πόσα πράγματα έκανα σήμερα πια! Τσ τσ τσ! Τώρα θα σας ασπαστώ απαλά στο μάγουλο και θα αποσυρθώ του παλκοσένικου, για να σιδερώσω. Και σεις που σας την έσπασα με την… πολιτική παρέμβαση, όσο και να με γλωσσοτρώτε δεν πιάνει. Είμαι ελαφρώς κακοδιάθετος και με πονοκέφαλο, ναι. Αλλά οφείλεται στο κρύωμα. Μερσί.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
